Εμέν π’ εκατεγόρεσαν

Γιαβρόπο μ’, ντό ’χολι͜άσκουσ’νε;
Εγώ εσέν ντ’ εποίκα;
Και για τ’ εσέν ημ’σόν λόγον
εγώ κανέναν ’κ’ είπα

Εμέν π’ εκατεγόρεσαν,
τ’ εσόν τ’ αχούλ’ π’ επέραν
Αρνί μ’, τ’ εσόν τουσ̌μάν’ έσαν,
το σεΐρι σ’ ετέρ’ναν

Εγώ αγαπώ τα έμορφα
και ίλιαμ τα κορτσόπα
ντο πλέκ’νε τα μαλλόπα τουν
κι ευτάγ’ν’ ατα τσαμόπα

Εμέν π’ εκατεγόρεσαν
τ’ εσόν τ’ αχούλ’ π’ επέραν
Αρνί μ’, τ’ εσόν τουσ̌μάν’ έσαν,
το σεΐρι σ’ ετέρ’ναν

Όλια του κόσμου τα καλά
να δίν’νε με ’κι παίρω
Σ’ εσέν εγώ ’κι αλλάζ’ ατα,
εγώ εσέναν θέλω

Εμέν π’ εκατεγόρεσαν
τ’ εσόν τ’ αχούλ’ π’ επέραν
Αρνί μ’, τ’ εσόν τουσ̌μάν’ έσαν,
το σεΐρι σ’ ετέρ’ναν

Ψαλαφώ άμον γυρευός
φίλεμαν για να δί’ς με -ν
Στέκω σην πόρτα σ’ εμπροστά
κι εσύ ’κι θέλτς ν’ ανοί͜εις με

Εμέν π’ εκατεγόρεσαν
τ’ εσόν τ’ αχούλ’ π’ επέραν
Αρνί μ’, τ’ εσόν τουσ̌μάν’ έσαν,
το σεΐρι σ’ ετέρ’ναν

Εμέν π’ εκατεγόρεσαν
τ’ εσόν τ’ αχούλ’ π’ επέραν
Αρνί μ’, τ’ εσόν τουσ̌μάν’ έσαν,
το σεΐρι σ’ ετέρ’ναν