
Στιχουργοί: Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Συνθέτες: Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Χτίσον λύραν κοκκύμελον τοξάρ’, βίτσα, κρανένιον Τα τσάρι͜α από άλογον και σπαλέρ’ φιλντισένι͜ον Το παλληκάρ’ όντες θα χτί͜εις κατάσ̌κισον οξέαν Γιτούρεψον τον γάιδα̤ρον στουλάρ’ σο ζιλ μερέαν Δρακοδόντι͜α τ’ ωτία ’θε κόρδας από ιντέρι͜α Άντζ̌αχ θα παίζ’, θα κελαηδεί, Μήτσ̌ο, σ’ εσά τα χ̌έρι͜α Άντζ̌αχ ’γώ πα θα χ̌αίρουμαι θ’ ανασπάλω τα πόνι͜α μ’ Μετ’ εμέν θα συντραγωδούν και κελαηδούν τ’ αηδόνι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| άντζ̌αχ | μόλις που, μετά βίας, τότε μόνο | ancak | |
| γιτούρεψον | συνταίριαξε, προσάρμοσε, ρύθμισε | uydurmak | |
| εσά | δικά σου/σας | ||
| ζιλ | οι ψιλά κουρδισμένες χορδές της λύρας, το οξύφωνα κουρδισμένο όργανο | zil | |
| ’θε | του/της | ||
| ιντέρι͜α | έντερα | ||
| κατάσ̌κισον | (προστ.) κατάσκισε | ||
| κοκκύμελον | το δέντρο δαμασκηνιά, δαμάσκηνο | ||
| κόρδας | χορδές | ||
| κρανένιον | από κρανιά | ||
| μερέαν | μεριά | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| όντες | όταν | ||
| οξέαν | οξιά | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίζ’ | παίζω/παίζει | ||
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| σπαλέρ’ | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| στουλάρ’ | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| τσάρι͜α | τρίχες από ουρά αλόγου | ||
| χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
| χτί͜εις | χτίζεις | ||
| χτίσον | (προστ.) χτίσε, φτιάξε | ||
| ωτία | αυτιά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| άντζ̌αχ | μόλις που, μετά βίας, τότε μόνο | ancak | |
| γιτούρεψον | συνταίριαξε, προσάρμοσε, ρύθμισε | uydurmak | |
| εσά | δικά σου/σας | ||
| ζιλ | οι ψιλά κουρδισμένες χορδές της λύρας, το οξύφωνα κουρδισμένο όργανο | zil | |
| ’θε | του/της | ||
| ιντέρι͜α | έντερα | ||
| κατάσ̌κισον | (προστ.) κατάσκισε | ||
| κοκκύμελον | το δέντρο δαμασκηνιά, δαμάσκηνο | ||
| κόρδας | χορδές | ||
| κρανένιον | από κρανιά | ||
| μερέαν | μεριά | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| όντες | όταν | ||
| οξέαν | οξιά | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίζ’ | παίζω/παίζει | ||
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| σπαλέρ’ | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| στουλάρ’ | στύλος που βαστάζει την στέγη οικίας, μτφ. στήριγμα | ||
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| τσάρι͜α | τρίχες από ουρά αλόγου | ||
| χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
| χτί͜εις | χτίζεις | ||
| χτίσον | (προστ.) χτίσε, φτιάξε | ||
| ωτία | αυτιά |

