Στιχουργοί: Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Συνθέτες: Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Θεία μ’, η κουτσ̌ή σ’ [γιάβρι μ’] κι εγώ χουζμετσ̌ής Κατ’ ’κι δί’ς μ’ ατεν, νε πουλί μ’; Ας έν’ για την ψ̌η σ’! Κατ’ ’κι δί’ς μ’ ατεν, νε γιάβρι μ’; Να λελεύω σε! Κάτ’ θα λέγω σε! Λελεύω σε, παίξον κεμεντζ̌έν! Παίξον κεμεντζ̌έν! Λελεύω σε, νε Μήτσ̌ο, παίξον κεμεντζ̌έν! Παίξον κεμεντζ̌έν! -’Κι δίγω σε ατε, νε παιδά! Είσαι ατεψής Άμε χάθετε απ’ αδακά! Ας έν’ για την ψ̌η σ’! Άμε χάθετε απ’ αδακά! Να λελεύω σε! Κάτ’ θα λέγω σε! Λελεύω σε, παίξον κεμεντζ̌έν! Παίξον κεμεντζ̌έν! Λελεύω σε, Δημήτρη, παίξον κεμεντζ̌έν! Παίξον κεμεντζ̌έν! -Τέρ’ μη χαλάντς το χατίρι μ’, θ’ έχω προκοπήν Θα κλαδεύω και τ’ αμπέλι σ’ αρ’ με την κρωπήν Θα κλαδεύω και τ’ αμπέλι σ’ Να λελεύω σε! Κάτ’ θα λέγω σε! Λελεύω σε, παίξον κεμεντζ̌έν! Παίξον κεμεντζ̌έν! Λελεύω σε, νε Μήτσ̌ο, παίξον κεμεντζ̌έν! Παίξον κεμεντζ̌έν! Θα οργώνω ας σα χωράφι͜α σ’ δέκα στρέματα Μ’ εθαρρείς, θειίτσα μ’, λέγω εγώ ψέματα Μ’ εθαρρείς, θειίτσα μ’, λέγω εγώ ψέματα Λελεύω σε, παίξον κεμεντζ̌έν! Παίξον κεμεντζ̌έν! Λελεύω σε, Δημήτρη, παίξον κεμεντζ̌έν! Παίξον κεμεντζ̌έν!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδακά | εδώ κόντα | ||
| άμε | (προστ.) σύρε, πήγαινε | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατεψής | αγενής, θρασύς, ξεδιάντροπος | edepsiz | |
| γιάβρι | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| δίγω | δίνω | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εθαρρείς | θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις | ||
| έν’ | είναι | ||
| κατ’ | γιατί/γιατί δεν | ||
| κεμεντζ̌έν | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| κρωπήν | (η) δρέπανο | κρώπιον | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| παίξον | (προστ.) παίξε | ||
| τέρ’ | (προστ.) κοίταξε | ||
| χάθετε | (προστ.) χάσου | ||
| χαλάντς | χαλάς, καταστρέφεις | ||
| χατίρι | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
| χουζμετσ̌ής | υπηρέτης | hizmetçi | |
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδακά | εδώ κόντα | ||
| άμε | (προστ.) σύρε, πήγαινε | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ατεν | αυτήν | ||
| ατεψής | αγενής, θρασύς, ξεδιάντροπος | edepsiz | |
| γιάβρι | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| δίγω | δίνω | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εθαρρείς | θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις | ||
| έν’ | είναι | ||
| κατ’ | γιατί/γιατί δεν | ||
| κεμεντζ̌έν | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| κρωπήν | (η) δρέπανο | κρώπιον | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| παίξον | (προστ.) παίξε | ||
| τέρ’ | (προστ.) κοίταξε | ||
| χάθετε | (προστ.) χάσου | ||
| χαλάντς | χαλάς, καταστρέφεις | ||
| χατίρι | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
| χουζμετσ̌ής | υπηρέτης | hizmetçi | |
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 