Οι φτωχοί ξενιτεύκουνταν

Οι φτωχοί ξενιτεύκουνταν,
πάνε να γαζανεύ’νε
Πολεμούν τη ζωήν ατουν
για να καλυτερεύ’νε

Αφήν’νε οπίσ’ τα μωρά
με μ’ ομμάτι͜α δα̤κρωμένα
Ατά τρανύν’νε τ’ άχαρα
άμον ορφανεμένα

Ατείντς ους να ετράνυναν
έσυρανε τα πόνι͜α
η καλομάνα κι ο πάππον,
τρανύν’νε και τ’ εγγόνι͜α!

Όντες θα έρ’ται ο καιρόν
οπίσ’ για να γυρίζ’νε
’κι πάν’ σουμά τουν τα μωρά!
ατείντς, ξάι ’κι γνωρίζ’νε