Βαρύν λόγον μη λέτε͜ ατο

[Ωχ! Και] Βαρύν λόγον μη λέτε͜ ατο,
τ’ εμόν τ’ αρνίν αρλίν έν’
Θα κλαίει και θα κλαινίζ’ κι εμέν,
η καρδι͜ά μ’ γεραλίν έν’

Η καρδία μ’ έν’ γεραλίν,
η ψ̌η μ’ τυρα̤ννισμένον
Αν χάνω σε, μικρόν αρνί μ’ / πουλί μ’,
τον Χάρον θ’ αναμένω

[Ωχ! Και -ν-] Αρνόπο μ’, μη αρλανεύκεσαι
και τ’ ομμάτι͜α σ’ δα̤κρούνε
Αν χαλάντς τ’ ομματόπα σου,
εμέν πώς θα τερούνε;

[Ωχ! Και -ν-] Αρνόπο μ’, μη αρλανεύκεσαι
και μη τρως την καρδία σ’
Ευχ̌ήν εποίκα σον Θεόν
πάντα να έ͜εις την υεία σ’