Καρμενέτσα

[Ωφ! Ωφ!]
Καρμενέτσα, καρμενέτσα,
ποίσον ράμμαν το μαλλίν
Να ευτάω τ’ ορταρόπα,
να φορεί τ’ εμόν τ’ αρνίν

[Ωφ! Ωφ!] 
Ποίσον ράμμαν μερακλίν
και ασ’ όλια το καΐμ
Και σα χ̌ι͜όνι͜α και σα κρύα
να χουλείται το γιαβρί μ’

[Ωφ! Ωφ!]
Με τα δύο τα χ̌ερόπα μ’
κλώθ’ ατεν απάν’-αφκά
Αγληγόρα, καρμενέτσα
να τελένω το ορτάρ’

[Ωφ! Ωφ!]
Άσπρα είναι τα ποδάρι͜α,
άσπρον έν’ και το μαλλίν
Άσπρα κι έμορφα ορτάρι͜α
ντο εποίκα σε, πουλί μ’!