Στιχουργοί: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Αέτσ’ έτον να γίνεται, κάποια είν’ γραμμένα Δύο φίλ’ να ευρίουνταν καρδίας χαρεμένα Λαλίαν άκ’σον κεμεντζ̌έν, Θεέ μ’, θα παλαλούμαι Τα χρόνι͜α πώς εδέβανε εμείς αναστορούμε Τα τραγωδίας, Στάθιε, πολλά και ’κι τελείνταν Έναν ζωήν ’τραγώδεσες λέγ’νε σε «’κι κανείνταν» Λαλίαν άκ’σον κεμεντζ̌έν, Θεέ μ’, θα παλαλούμαι Τα χρόνι͜α πώς εδέβανε εμείς αναστορούμε Μουχαήλ’, παίξον κεμεντζ̌έν σο ζιλ και σο καπάν -ι Να αφουκρούνταν τ’ εμετέρ’ κι ατείν’ που είν’ σον Άδη Λαλίαν άκ’σον κεμεντζ̌έν, Θεέ μ’, θα παλαλούμαι Τα χρόνι͜α πώς εδέβανε Εμείς αναστορούμε Σ̌κίζ’ θάλασσαν κι ουρανόν, Στάθιε μ’, η λαλία σ’ Ορμάνι͜α εντιδόνεσαν και -ν- ας σην τραγωδία σ’ Λαλίαν άκ’σον κεμεντζ̌έν, Θεέ μ’, θα παλαλούμαι Τα χρόνι͜α πώς εδέβανε εμείς αναστορούμε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| άκ’σον | (προστ.) άκουσε | ||
| αναστορούμε | θυμόμαστε, αναπολούμε | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| αφουκρούνταν | αφουγκράζονται | ||
| εδέβανε | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμετέρ’ | δικοί μας | ἡμέτερος | |
| εντιδόνεσαν | αντιδόνησαν | ||
| έτον | ήταν | ||
| ευρίουνταν | βρίσκονται | ||
| ζιλ | οι ψιλά κουρδισμένες χορδές της λύρας, το οξύφωνα κουρδισμένο όργανο | zil | |
| κανείνταν | είναι αρκετά, επαρκούν για κτ | ἱκανόω | |
| καπάν | οι μπάσα κουρδισμένες χορδές της λύρας | kaba | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| κεμεντζ̌έν | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| παίξον | (προστ.) παίξε | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σ̌κίζ’ | σκίζω/ει | ||
| τελείνταν | (αμτβ.) τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν | ||
| ’τραγώδεσες | (ετραγώδεσες) τραγούδησες | ||
| τραγωδία | τραγούδι | ||
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χαρεμένα | χαρούμενα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| άκ’σον | (προστ.) άκουσε | ||
| αναστορούμε | θυμόμαστε, αναπολούμε | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ατείν’ | αυτοί | ||
| αφουκρούνταν | αφουγκράζονται | ||
| εδέβανε | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμετέρ’ | δικοί μας | ἡμέτερος | |
| εντιδόνεσαν | αντιδόνησαν | ||
| έτον | ήταν | ||
| ευρίουνταν | βρίσκονται | ||
| ζιλ | οι ψιλά κουρδισμένες χορδές της λύρας, το οξύφωνα κουρδισμένο όργανο | zil | |
| κανείνταν | είναι αρκετά, επαρκούν για κτ | ἱκανόω | |
| καπάν | οι μπάσα κουρδισμένες χορδές της λύρας | kaba | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| κεμεντζ̌έν | λύρα | kemençe/kemānçe | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| παίξον | (προστ.) παίξε | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σ̌κίζ’ | σκίζω/ει | ||
| τελείνταν | (αμτβ.) τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν | ||
| ’τραγώδεσες | (ετραγώδεσες) τραγούδησες | ||
| τραγωδία | τραγούδι | ||
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
| χαρεμένα | χαρούμενα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 