.
.
Ν’ αηλί που ορφανίεται/Ανάθεμά σας έρημα

Ν’ αηλί που ορφανίεται

Ν’ αηλί που ορφανίεται
fullscreen
Ν’ αηλί που ορφανίεται
κι ας σον κύρ’ κι ας ση μάναν
Για τ’ ατέν χάται η χαρά
και απομέν’ το κλάμαν

’Κ’ έρ’ται σο νου μ’ να εχάρα,
εγώ, έναν ημέραν
Από μικρέσσα ορφανίγα,
εγώ, ας σον πατέρα μ’

Άτσ̌απα ντ’ αγνός έτονε;
πάντα εγώ νουνίζω
Για τ’ εμέν ’κ’ έτονε κ̂ουσμέτ’
«πατέρα» να κουίζω

Λέγ’νε με ομοι͜άζω, πατέρα,
εσέναν σην καρδίαν
Εγνώρτσα σε εγώ μόνον
ας ση φωτογραφίαν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αγνόςσπουδαίος, θαυμαστός, αλλόκοτος, παράξενος ἀγνώς (άγνωστος)<ἀ- + γιγνώσκω
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
απομέν’απομένει
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
ατέναυτήν
άτσ̌απαάραγε, αναρωτιέμαι acaba/ʿacebā
εγνώρτσαγνώρισα
έρ’ταιέρχεται
έτονεήταν
εχάραχάρηκα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κ̂ουσμέτ’τυχερό, μοίρα, ριζικό kısmet/ḳismet
κουίζωφωνάζω, λαλώ, καλώ κπ ονομαστικά
κύρ’πατέρα
λέγ’νελένε
μικρέσσαμικρή, νεαρή
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νουνίζωσκέφτομαι
ορφανίγαορφάνεψα
ορφανίεταιορφανεύει
χάταιχάνεται
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αγνόςσπουδαίος, θαυμαστός, αλλόκοτος, παράξενος ἀγνώς (άγνωστος)<ἀ- + γιγνώσκω
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
απομέν’απομένει
ας σοναπ’ τον ασό σον (από τον)
ατέναυτήν
άτσ̌απαάραγε, αναρωτιέμαι acaba/ʿacebā
εγνώρτσαγνώρισα
έρ’ταιέρχεται
έτονεήταν
εχάραχάρηκα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κ̂ουσμέτ’τυχερό, μοίρα, ριζικό kısmet/ḳismet
κουίζωφωνάζω, λαλώ, καλώ κπ ονομαστικά
κύρ’πατέρα
λέγ’νελένε
μικρέσσαμικρή, νεαρή
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νουνίζωσκέφτομαι
ορφανίγαορφάνεψα
ορφανίεταιορφανεύει
χάταιχάνεται
Ν’ αηλί που ορφανίεται

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost