Σα ξένα έρημον πουλίν

Σα ξένα έρημον πουλίν,
[έρημον πουλίν]
τα φτερόπα μ’ κομμένα
Πώς να πετώ και έρχουμαι,
[πουλί μ’, και έρχουμαι-ν]
μάνα μ’, σουμά σ’ εσένα;

Σα ξένα τόπι͜α λάσκουμαι,
[τόπι͜α λάσκουμαι]
όθεν ευρήκω μένω
Τ’ εμόν τ’ οσπίτ’ ’κ’ εγνώρτσε με,
[πουλί μ’, ’κ’ εγνώρτσε με!]
ν’ αηλί εμέν τον ξένον!

Ξένον, αλόξενον πουλίν,
[αλόξενον πουλίν]
με τέρτι͜α φορτωμένον
Πώς να δίγω υπομονήν
[πουλί μ’, υπομονήν]
σην ψ̌η μ’ το πονεμένον;