Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Μάνα, μη κλαις και μη πονείς και νουνί͜εις για τ’ εμένα Η ξενιτει͜ά έτον μακρά, ντ’ εφήν’νες με κι επέγ̆’να; Σα ξένα ντο τρως το ψωμίν τάτ’ ’κ’ έχ̌’, άμον χορτάρ’ έν’ Μάνα, εσύ εποίκες με κι η ξενιτει͜ά -ν- εχάρεν Σην ξενιτείαν τ’ έρημον κι απέσ’ ση χώραν χώρα Αδά ο ήλιον ’κι χουλέν’, δεντρόν ’κ’ ευτάει εβόραν Σην ξενιτείαν, σα μακρά, πάντα σκοτίαν πίσσα Αδά το ψωμίν ’κι χορτάζ’, νερόν ’κι κόφτ’ την δίψαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| εβόραν | σκιά | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέγ̆’να | πήγαινα | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| έτον | ήταν | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| εφήν’νες | άφηνες | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχάρεν | χάρηκε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κόφτ’ | κόβει | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| τάτ’ | γεύση, νοστιμιά | tat | |
| χορτάρ’ | χορτάρι | ||
| χουλέν’ | ζεσταίνει, θερμαίνει | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά | ||
| χώραν | ξένους, μη οικείους, ξενιτειά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| εβόραν | σκιά | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέγ̆’να | πήγαινα | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| έτον | ήταν | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| εφήν’νες | άφηνες | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| εχάρεν | χάρηκε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κόφτ’ | κόβει | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| σκοτίαν | σκοτάδι | ||
| τάτ’ | γεύση, νοστιμιά | tat | |
| χορτάρ’ | χορτάρι | ||
| χουλέν’ | ζεσταίνει, θερμαίνει | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά | ||
| χώραν | ξένους, μη οικείους, ξενιτειά |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 