Στιχουργοί: Θωμαΐς Κιζιρίδου
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Όντες τερώ την θάλασσαν τ’ αρνόπο μου νουνίζω Γομούται η γούλα μ’, ’κ’ επορώ κι ας ση σεβντά δακρύζω Ερώτεσα την θάλασσαν τ’ αρνόπο μ’ γιάμ’ εφούρκ’σεν Ετάραξεν τα κύματα τ’ς, εποίκεν πως ’κ’ εγροίκ’σεν Γιατρός ’κι θα ευρίεται για να λαρών’ το ψ̌όπο μ’ Η ψ̌η μ’ θ’ απονεγκάσ̌κεται αν κλώσ̌κεται τ’ αρνόπο μ’ Θάλασσα μ’, ποδεδίζω σε -ν, στείλον με οπίσ’ τ’ αρνόπο μ’ Μη απομέν’ ξαν εύκαιρον τ’ εμόν αρ’ τ’ εγκαλιόπον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απομέν’ | απομένει | ||
| απονεγκάσ̌κεται | ξεκουράζεται | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εγκαλιόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εγροίκ’σεν | κατάλαβε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| ερώτεσα | ρώτησα | ||
| ετάραξεν | τάραξε, ανακάτεψε, ανέμιξε | ταράσσω | |
| εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
| ευρίεται | βρίσκεται | ||
| εφούρκ’σεν | έπνιξε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| λαρών’ | γιατρεύει, θεραπεύει | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντες | όταν | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| στείλον | (προστ.) στείλε | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απομέν’ | απομένει | ||
| απονεγκάσ̌κεται | ξεκουράζεται | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εγκαλιόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
| εγροίκ’σεν | κατάλαβε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| ερώτεσα | ρώτησα | ||
| ετάραξεν | τάραξε, ανακάτεψε, ανέμιξε | ταράσσω | |
| εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
| ευρίεται | βρίσκεται | ||
| εφούρκ’σεν | έπνιξε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| λαρών’ | γιατρεύει, θεραπεύει | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντες | όταν | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
| στείλον | (προστ.) στείλε | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 