Που είπεν

Που είπεν η ξενιτεία
’ς σο θάνατον βαρύν -ι
Με τα δάκρυ͜α τ’ τσ̌ιτσ̌ακόπα
’κ’ επότ’σεν σε ταφίν -ι

Θα τραγωδώ και ’κ’ επορώ,
ματούται η καρδία μ’
Γομούται η γούλα μ’ και ’κ’ εβγαίν’
ας σα χ̌είλι͜α μ’ λαλίαν

Ατόσα πόνι͜α ’κ’ εχωρούν
απάν’ σ’ έναν τσ̌ιζίν -ι
Πώς να ’χωρεί το καρδόπο μ’
αΐκον καμονήν -ι;

Κορμόπον που ’κ’ εγέρασεν,
πώς τσ̌ιλι͜άζ’ το ταφόπον;
Πώς ν’ ασπαλείς έναν ζωήν
απέσ’ σο κασελόπον;