Πολλά θα λέγω για τ’ εσέν

Πολλά θα λέγω για τ’ εσέν
έμορφα τραγωδίας
Ν’ ακούς ατα, μικρόν πουλί μ’,
και βάλτς με σην καρδία σ’

Για τα χ̌ειλόπα σ’ τ’ έμορφα
και για τ’ εσά τ’ ομμάτι͜α
Εγώ, πουλί μ’, θα ’ίνουμαι
χ̌ίλι͜α δύο κομμάτι͜α

Λελεύω το πορπάτεμα σ’
και την κορμοστασία σ’
Λελεύ’ ατα τα μαλλόπα σ’
ντο ’κχ̌ύουνταν σ’ ωμία σ’

Όλια τ’ απάν’ ι-σ’ έμορφα,
απόθεν να σκαλώνω;
Αδά σον κόσμον για τ’ εμέν
εσύ θα είσαι μόνον