.
.
Διπάτ’/Κοτσαγγέλ’

Διπάτ’

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Διπάτ’
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
[Και -ν-] Ακείν’ το πέραν τα ραχ̌ι͜ά
πότε θα λιμενεύ’νε; [γιαρ-γιαρ]
Αρνί μ’, τ’ ομμάτι͜α σ’ μαύρα είν’
[Ξαν] όπου τερούν κονεύ’νε [γιαρ-γιαρ]

Όνταν φορείς και αναλλά͜εις
τα σοκάκια γελούνε [γιαρ-γιαρ]
Ση στράταν π’ απαντούνε σε,
κλώσκουνταν και τερούνε [γιαρ-γιαρ]

Ανάθεμα και τα μακρά,
όθεν ’κι πάει λαλία -ν [γιαρ-γιαρ]
Τ’ ομμάτι͜α μ’ εσκοτείνεψαν
ας σην αροθυμίαν [γιαρ-γιαρ]

Σο χωράφ’ απέσ’ έστεκες
και θέριζες χορτάρι͜α [γιαρ-γιαρ]
Ση καγανί’ σ’ το χτύπεμαν
μαεύ’ς τα παλληκάρι͜α [γιαρ-γιαρ]

Κρωμέτες σ̌κύλ’ υιός είμαι
ωρι͜άζω τα ραχ̌ία [γιαρ]
Πίνω τα κρύα τα νερά,
σύρω τη μαναχ̌ίαν [γιαρ-γιαρ]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ακείν’εκείνα
αναλλά͜ειςφοράς τα καλά/γιορτινά σου ρούχα
απαντούνεσυναντούν
απέσ’μέσα
αροθυμίαννοσταλγία
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
γιαραγαπητός/ή/ό, αγάπη yâr
είν’(για πληθ.) είναι
εσκοτείνεψανσκοτείνιασαν
καγανί’δρεπανιού
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσκουντανγυρίζουν, επιστρέφουν
κονεύ’νεεγκαθίστανται, φωλιάζουν, προσγειώνονται (επί πτηνών) konmak
λαλίαλαλιά, φωνή
λιμενεύ’νεαποκαλύπτονται από τα χιόνια, ελλιμενίζονται
μαεύ’ςμαγεύεις
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαναχ̌ίανμοναξιά
ξανπάλι, ξανά
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομμάτι͜αμάτια
όντανόταν
ραχ̌ι͜άράχες, βουνά
ραχ̌ίαράχες, βουνά
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
σύρωσέρνω, τραβώ, ρίχνω
τερούνκοιτούν
τερούνεκοιτούν
φορείςφοράς
χτύπεμανχτύπημα
ωρι͜άζωπροσέχω, φυλάω, επιβλέπω
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ακείν’εκείνα
αναλλά͜ειςφοράς τα καλά/γιορτινά σου ρούχα
απαντούνεσυναντούν
απέσ’μέσα
αροθυμίαννοσταλγία
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
γιαραγαπητός/ή/ό, αγάπη yâr
είν’(για πληθ.) είναι
εσκοτείνεψανσκοτείνιασαν
καγανί’δρεπανιού
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλώσκουντανγυρίζουν, επιστρέφουν
κονεύ’νεεγκαθίστανται, φωλιάζουν, προσγειώνονται (επί πτηνών) konmak
λαλίαλαλιά, φωνή
λιμενεύ’νεαποκαλύπτονται από τα χιόνια, ελλιμενίζονται
μαεύ’ςμαγεύεις
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαναχ̌ίανμοναξιά
ξανπάλι, ξανά
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομμάτι͜αμάτια
όντανόταν
ραχ̌ι͜άράχες, βουνά
ραχ̌ίαράχες, βουνά
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
σύρωσέρνω, τραβώ, ρίχνω
τερούνκοιτούν
τερούνεκοιτούν
φορείςφοράς
χτύπεμανχτύπημα
ωρι͜άζωπροσέχω, φυλάω, επιβλέπω
Διπάτ’

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost