.
.
Καράβ’ σην Μαύρην Θάλασσαν

Η γυναίκα τη Μονόγιαννε

Η γυναίκα τη Μονόγιαννε
fullscreen
Τη Γιάννε, τη Μονόγιαννε,
εγώ είμαι η κάλη
Εγώ γεννώ τραντέλλενους,
Ρωμαίικα παλληκάρι͜α

Ο κύρη μ’ έν’ ας σ’ ουρανούς,
η μάνα μ’ ας σα νέφι͜α
Τ’ αδέρφι͜α μ’ ’στράφ’νε και βροντούν
κι εγώ γριλεύω δράκους

Ση πεθερού μ’ και την αυλήν,
σεράντα δράκων πόστι͜α
Έναν θα παίρω και τ’ εσόν,
γίν’νταν σεράντα ένα

Και σο κουνίν και τη μωρί’ μ’,
σεράντα δρακοδόντι͜α
Κρούγω και παίρω και τ’ εσόν
γίν’νταν σεράντα ένα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
γίν’ντανγίνονται
γριλεύωκατακλαδεύω, κατακόβω και ρημάζω, καταστρέφω
έν’είναι
εσόνδικός/ή/ό σου
κάληη αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
κουνίνκούνια
κρούγωχτυπώ κρούω
μωρί’μωρού/μωρών
νέφι͜ασύννεφα
παίρωπαίρνω
πόστι͜αδέρματα post/pūst
ρωμαίικα(τουρκ. Rumca) η γλώσσα των Ρωμιών, η ποντιακή γλώσσα, αυτά που είναι των Ρωμιών γενικά
σεράντασαράντα
’στράφ’νε(αστράφ’νε) αστράφτουν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
γίν’ντανγίνονται
γριλεύωκατακλαδεύω, κατακόβω και ρημάζω, καταστρέφω
έν’είναι
εσόνδικός/ή/ό σου
κάληη αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
κουνίνκούνια
κρούγωχτυπώ κρούω
μωρί’μωρού/μωρών
νέφι͜ασύννεφα
παίρωπαίρνω
πόστι͜αδέρματα post/pūst
ρωμαίικα(τουρκ. Rumca) η γλώσσα των Ρωμιών, η ποντιακή γλώσσα, αυτά που είναι των Ρωμιών γενικά
σεράντασαράντα
’στράφ’νε(αστράφ’νε) αστράφτουν
Η γυναίκα τη Μονόγιαννε

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost