Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Mayıs ayı gelende Yar yar, yar yar, Yar yar, da uy aman Dağlara kar olur mı¹ Ο πετεινόν κακανίζ’, [Όι όι, όι όι, ούι αμάν!] η κοσσάρα παίρ’ εκεί Έχ̌’ και πάγω σον παρχάρ’, [Όι όι, όι όι, ούι αμάν!] τη σεβντι͜ά μ’ φέρεν εκεί Έχ̌’ και πάγω σον παρχάρ’, πουλί μ’, τη σεβντι͜ά μ’ φέρεν εκεί Το τυφέκι μ’ έσυρα, [Όι όι, όι όι, ούι αμάν!] εποίκεν τουμπά - τουμπά Η σεβντι͜ά μ’ εμόρφυνεν, [Όι όι, όι όι, τα ούι αμάν!] εέντον άμον ζουμπά Η σεβντι͜ά μ’ εμόρφυνεν, πουλί μ’, εέντον άμον ζουμπά Σον παρχάρ’ έχ̌’ και θα πας, [Όι όι, όι όι, ούι αμάν!] λύουμαι ας σην σεβντι͜ά σ’ Τον Θεό σ’ αν αγαπάς, [Όι όι, όι όι, τα ούι αμάν!] ντό είναι ατά ντ’ ευτάς; Τον Θεό σ’ αν αγαπάς, πουλί μ’, ντό είναι ατά ντ’ ευτάς; Άντα τραγωδείς εσύ, [Όι όι, όι όι, ούι αμάν!] ούλοι πα τερούνε σε Εσέν τα παλληκάρι͜α, [Όι όι, όι όι, τα ούι αμάν!] ούλια αγαπούνε σε Εσέν τα παλληκάρι͜α, πουλί μ’, ούλια αγαπούνε σε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άντα | όταν | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ατά | αυτά | ||
| εέντον | έγινε | ||
| εμόρφυνεν | ομόρφυνε | ||
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| έσυρα | έσυρα, τράβηξα, έριξα | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ και πάγω | είμαι στον πηγαιμό, πηγαίνω | ||
| ζουμπά | στρουμπουλή | zımba/zunbe | |
| κακανίζ’ | κακαρίζει | ||
| κοσσάρα | κότα | ||
| λύουμαι | λιώνω | ||
| ούλια | όλα | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| σεβντι͜ά | έρωτα, αγάπη | sevda/sevdā | |
| τερούνε | κοιτούν | ||
| τραγωδείς | τραγουδάς | ||
| φέρεν | (προστ.) φέρε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άντα | όταν | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ατά | αυτά | ||
| εέντον | έγινε | ||
| εμόρφυνεν | ομόρφυνε | ||
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| έσυρα | έσυρα, τράβηξα, έριξα | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ και πάγω | είμαι στον πηγαιμό, πηγαίνω | ||
| ζουμπά | στρουμπουλή | zımba/zunbe | |
| κακανίζ’ | κακαρίζει | ||
| κοσσάρα | κότα | ||
| λύουμαι | λιώνω | ||
| ούλια | όλα | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| σεβντι͜ά | έρωτα, αγάπη | sevda/sevdā | |
| τερούνε | κοιτούν | ||
| τραγωδείς | τραγουδάς | ||
| φέρεν | (προστ.) φέρε |
¹ Καθώς έρχεται ο Μάιος αγάπη μου αγάπη μου, ωχ αμάν! άραγε θα ’χει χιόνι στα βουνά;
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 