
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Παρχάρ’ αέρα ’φύσεσεν κάποθεν τέλια-τέλια [γιαρ (x6)] Τρυγόνα μ’, τα φιλέματα σ’ γλυκέα άμον μέλια [γιαρ (x2), πάντα γιαρ (x5)] Σα παρχάρι͜α μη λάσ̌κεσαι, πουλί μ’, χωρίς εμέναν [γιαρ (x6)] Κι ασ’ όλια τα νερά μη πίντς, κάποιον έχ̌’ εβδέλλαν [γιαρ (x2), πάντα γιαρ (x5)] Κόρη μ’, παρχαροπούλα είσαι, ρομάνας θα̤γατέρα [γιαρ (x6)] Εσέν π’ ελέπ’ την Κερεκήν ’κι πάει ους την Δευτέραν [γιαρ (x2), πάντα γιαρ (x5)] Σ’ ελάτ’ αφκά μη κάθεσαι τ’ ελατοκλάδι͜α στάζ’νε [γιαρ (x6)] Σα μανουσ̌άκια απέσ’ πορπάτ’, τα κάλλια σ’ να φωτάζ’νε [γιαρ (x2), πάντα γιαρ (x5)]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ασ’ | από | ||
| αφκά | κάτω | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εβδέλλαν | βδέλλα | βδάλλω | |
| ελάτ’ | έλατο | ||
| ελατοκλάδι͜α | ελατόκλαδα | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| κάλλια | κάλλη | ||
| κάποθεν | από κάπου | ||
| Κερεκήν | Κυριακή | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λάσ̌κεσαι | περιφέρεσαι, τριγυρνάς, περιπλανιέσαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μανουσ̌άκια | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| όλια | όλα | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| πίντς | πίνεις | ||
| πορπάτ’ | (προστ.) περπάτα | ||
| ρομάνας | παρχαρομάνας, γυναίκας επιφορτισμένης με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι) | ||
| στάζ’νε | στάζουνε | ||
| τέλια | σύρματα, χορδές μουσικού οργάνου | tel | |
| τέλια-τέλια | κυματιστά | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φιλέματα | φιλιά | ||
| ’φύσεσεν | (εφύσεσεν) φύσηξε | ||
| φωτάζ’νε | φωτίζουν, λάμπουν |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απέσ’ | μέσα | ||
| ασ’ | από | ||
| αφκά | κάτω | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εβδέλλαν | βδέλλα | βδάλλω | |
| ελάτ’ | έλατο | ||
| ελατοκλάδι͜α | ελατόκλαδα | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| κάλλια | κάλλη | ||
| κάποθεν | από κάπου | ||
| Κερεκήν | Κυριακή | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λάσ̌κεσαι | περιφέρεσαι, τριγυρνάς, περιπλανιέσαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μανουσ̌άκια | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| όλια | όλα | ||
| ους | ως, μέχρι | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| πίντς | πίνεις | ||
| πορπάτ’ | (προστ.) περπάτα | ||
| ρομάνας | παρχαρομάνας, γυναίκας επιφορτισμένης με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι) | ||
| στάζ’νε | στάζουνε | ||
| τέλια | σύρματα, χορδές μουσικού οργάνου | tel | |
| τέλια-τέλια | κυματιστά | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φιλέματα | φιλιά | ||
| ’φύσεσεν | (εφύσεσεν) φύσηξε | ||
| φωτάζ’νε | φωτίζουν, λάμπουν |

