Κοντόχρονον

Σα μὲσα σ’ να τυλίουμαι,
[κοντόχρονον!]
σην τσάμι͜α σ’ να γριβώνω
[ωφ, ωφ/τσ̌άνουμ γιαρ γιαρ]
Σον Θεόν έναν ψ̌ην χρωστώ,
[κοντόχρονον!]
δίγ’ ατο και γλυτώνω
[ωφ, ωφ/τσ̌άνουμ γιαρ γιαρ]

Σ’ ωτία σ’ να έμ’ σκουλαρίκ’,
[κοντόχρονον!]
απάν’ σ’ ωμία σ’ σ̌άλι
[ωφ, ωφ/τσ̌άνουμ γιαρ γιαρ]
Σο δάχτυλο σ’, άι! δαχτυλίδ’
[κοντόχρονον!]
και σο χ̌έρι σ’ βραχ̌ι͜άλι
[ωφ, ωφ/τσ̌άνουμ γιαρ γιαρ]

Τ’ ομμάτι͜α μ’ αραεύ’νε σε,
[κοντόχρονον!]
η ψ̌η μ’ αροθυμά σε
[ωφ, ωφ/τσ̌άνουμ γιαρ γιαρ]
Χαράμ’ να έν’ χωρίς εσέν
[κοντόχρονον!]
ο ύπνον ντο κοιμάσαι
[ωφ, ωφ/τσ̌άνουμ γιαρ γιαρ]

Έλα -ν- αρνί μ’, έλα πουλί μ’,
[κοντόχρονον!]
έλα μη τυρα̤ννί͜εις με
[ωφ, ωφ/τσ̌άνουμ γιαρ γιαρ]
Εθαρρείς νέον κι έμορφον
[κοντόχρονον!]
εσύ πάντα θ’ ευρήκ’ς με;
[ωφ, ωφ/τσ̌άνουμ γιαρ γιαρ]