Εγώ για τ’ εσέν και μόνον

Αδά σον κόσμον αγαπώ
έναν Θεόν κι εσέναν
Αν θέλτς δέβα σον ανοιχτήν
κι ερώτα για τ’ εμέναν

Εγώ για τ’ εσέν και μόνον
σύρω τη σεβντάς τον πόνον
Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’,
ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον

Κόρ’, κρέμασον έναν σταυρόν,
έναν Θεόν προσ̌κύνα
[Και] Σεράντα ψ̌ήα εσύ μη καί͜εις,
τέρεν κι αγάπα είναν

Εγώ για τ’ εσέν και μόνον
σύρω τη σεβντάς τον πόνον
Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’,
ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον

Με τ’ είπα σε το τερτόπο μ’,
με τ’ είπα σε το χάλι μ’
πασ̌κείμ’ ντο είπα σε να παίρτς
το νου μ’ ας σο κιφάλι μ’;

Εγώ για τ’ εσέν και μόνον
σύρω τη σεβντάς τον πόνον
Το κιφάλι μ’ σο μαξιλάρ’,
ο νους ι-μ’ έν’ σο δρόμον