Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Το ραχ̌ίν χ̌ι͜ονίεται, [τσ̌άνιμ αμάν/όι! όι! αμάν] παίρ’ ο ήλον, λύεται [γιαρ, γιαρ, αμάν/όι! όι! αμάν] Εγώ τηνάν αγαπώ [όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν] αδακέσ’ ’κ’ ευρίεται [όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν] Τ’ αιγιδόπον βόσ̌κεται [όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν] σ̌υρίζ’ ατο, κλώσ̌κεται [όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν] Εγώ τηνάν αγαπώ [τσ̌άνιμ αμάν/όι! όι! αμάν] ταραπουλούζ’ ζώσ̌κεται [όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν] Εκεί πέραν ήλος έν’, [όι! όι! αμάν] τη σ̌κύλ’ η κόρ’ τίνος έν’; [γιαρ, γιαρ, αμάν/όι! όι! αμάν] Γιά τ’ εμόν έν’, γιά τ’ εσόν, [όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν] ας τερούμε τίνος έν’ [όι! όι! αμάν] Το τσ̌αρούχ̌ι μ’ είπε με [όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν] «μη φορείς με γράσκουμαι» [γιαρ, γιαρ, αμάν/όι! όι! αμάν] Τ’ έμορφα τα κορτσόπα [όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν] σφίγγω κι αγκαλιάσκουμαι [όι! όι! αμάν/γιαρ, γιαρ, αμάν]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγκαλιάσκουμαι | αγκαλιάζω, εναγκαλίζομαι | ||
| αδακέσ’ | εδώ γύρω, κάπου εδώ | ||
| αιγιδόπον | γιδούλα, κατσικάκι | ||
| βόσ̌κεται | βοσκάει | ||
| γιά | είτε, ή | ya/yā | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γράσκουμαι | φθείρομαι, λιώνω | γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ευρίεται | βρίσκεται | ||
| ζώσ̌κεται | ζώνεται, φοράει πάνω του | ζώννυμι | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| σ̌υρίζ’ | σφυρίζω/ει | σῦριγξ | |
| ταραπουλούζ’ | μεταξωτό ζωνάρι το οποίο στην ύφανσή του έβγαζε κάθετες και οριζόντιες ραβδώσεις με αποτέλεσμα να σχηματίζεται καρό | Ṭarābulus<Τρίπολις [η Τρίπολη του Λιβάνου φημιζόταν ιστορικά για την παραγωγή μεταξωτών και βαμβακερών υφασμάτων, κυρίως κατά την οθωμανική περίοδο αλλά και νωρίτερα, στη μεσαιωνική εποχή] | |
| τερούμε | κοιτάμε | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| τσ̌άνιμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| φορείς | φοράς | ||
| χ̌ι͜ονίεται | χιονίζεται |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγκαλιάσκουμαι | αγκαλιάζω, εναγκαλίζομαι | ||
| αδακέσ’ | εδώ γύρω, κάπου εδώ | ||
| αιγιδόπον | γιδούλα, κατσικάκι | ||
| βόσ̌κεται | βοσκάει | ||
| γιά | είτε, ή | ya/yā | |
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γράσκουμαι | φθείρομαι, λιώνω | γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω) | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ευρίεται | βρίσκεται | ||
| ζώσ̌κεται | ζώνεται, φοράει πάνω του | ζώννυμι | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| σ̌υρίζ’ | σφυρίζω/ει | σῦριγξ | |
| ταραπουλούζ’ | μεταξωτό ζωνάρι το οποίο στην ύφανσή του έβγαζε κάθετες και οριζόντιες ραβδώσεις με αποτέλεσμα να σχηματίζεται καρό | Ṭarābulus<Τρίπολις [η Τρίπολη του Λιβάνου φημιζόταν ιστορικά για την παραγωγή μεταξωτών και βαμβακερών υφασμάτων, κυρίως κατά την οθωμανική περίοδο αλλά και νωρίτερα, στη μεσαιωνική εποχή] | |
| τερούμε | κοιτάμε | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τίνος | ποιού; | ||
| τσ̌άνιμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| φορείς | φοράς | ||
| χ̌ι͜ονίεται | χιονίζεται |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 