Ας ζούμε αγαπημένα

Να χ̌αίρουστουν, να γλεντάτε
αούτ’ τη ζωήν, παιδία
Κι όντες εορτάζετεν
δώστεν κι επάρ’τεν ευχ̌ία

Ας ζούμε αγαπεμένα,
χαρεμένα άμον αδέλφι͜α
Με λύρας και με κλαρίνα
ας ευτάμε μουχαπέτι͜α

Η κακία θ’ απομέν’
και θ’ ευρήκ’ς ήντι͜αν ευτάς
Τόσα χρόνι͜α ντ’ έχτισες
σ’ έναν ώρα μη χαλάντς

Αούτον τον ψεύτην κόσμον
κυβερνά τον η παρά
Οι ανθρώπ’ πα εχαλάγαν,
πού θ’ ευρήκ’ς εγάπ’, χαράν;