Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ξεριζωμέν’, ξεσπιτωμέν’, φορτωμέν’ τα ποχτσ̌άδας [Βάι! ν’ αηλί εμάς!] Σην ψ̌ην εμουν ενοίγανε αγιάτρευτα γεράδας [Βάι! ν’ αηλί εμάς!] Η Μαύρη Θάλασσα ελέπ’ τα ορφανά με δάκρυ͜α [Βάι! ν’ αηλί εμάς!] Ξεσπάει και κρούει τα κύματα σ’ όλι͜α τα θαλασσάκρι͜α [Βάι! ν’ αηλί εμάς!] Ταραμονή και βάιναση, ταγουτεμέν’ σα χρόνι͜α [Βάι! ν’ αηλί εμάς!] Με τα δάκρυ͜α τ’ εμέτερα λύουν όλι͜α τα χ̌ι͜όνι͜α [Βάι! ν’ αηλί εμάς!] Νε καπιτάνε, σο τιρέκ’ άσπρα πανία σ’κώσον [Να λελεύω σε!] και σο Αιγαίον το καράβ’, λελεύω σε, για κλώσον! [Να λελεύω σε!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| βάιναση | βουητό, θόρυβος, κραυγή | ||
| γεράδας | πληγές, τραύματα | yara | |
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| εμουν | μας | ||
| ενοίγανε | άνοιξαν | ||
| θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
| καπιτάνε | καπετάνιε | ||
| κλώσον | (προστ.) γύρισε, στρέψε | ||
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| λύουν | λιώνουν | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξεριζωμέν’ | ξεριζωμένοι | ||
| ποχτσ̌άδας | δεμάτια από μεγάλο ύφασμα που διπλώνεται στις τέσσερις γωνίες | bohça | |
| σ’κώσον | (προστ.) σήκωσε | ||
| ταγουτεμέν’ | σκορπισμένοι, διασκορπισμένοι | dağıtmak | |
| ταραμονή | ταραχή | ||
| τιρέκ’ | κατάρτι | direk | |
| φορτωμέν’ | φορτωμένοι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| βάιναση | βουητό, θόρυβος, κραυγή | ||
| γεράδας | πληγές, τραύματα | yara | |
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| εμουν | μας | ||
| ενοίγανε | άνοιξαν | ||
| θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
| καπιτάνε | καπετάνιε | ||
| κλώσον | (προστ.) γύρισε, στρέψε | ||
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| λύουν | λιώνουν | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξεριζωμέν’ | ξεριζωμένοι | ||
| ποχτσ̌άδας | δεμάτια από μεγάλο ύφασμα που διπλώνεται στις τέσσερις γωνίες | bohça | |
| σ’κώσον | (προστ.) σήκωσε | ||
| ταγουτεμέν’ | σκορπισμένοι, διασκορπισμένοι | dağıtmak | |
| ταραμονή | ταραχή | ||
| τιρέκ’ | κατάρτι | direk | |
| φορτωμέν’ | φορτωμένοι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 