Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Ν’ αηλί εμέναν τον καρίπ’ [ρίζα μ’! όι] καν’νάν σον κόσμον ’κ’ έχω [νέι, εχ! να βάι εμέν, ρίζα μ’] Τα έρημα θα τρώγ’νε με, [ρίζα μ’! όι, όι] αραευτήν πα ’κ’ έχω [νέι, εχ! να βάι εμέν, ρίζα μ’] Όντες ευτάγω «αχ», γιόξαμ’ «βαχ», [ρίζα μ’! όι, όι] τα χ̌ι͜όνι͜α κι όλια λύνω¹ [νέι, εχ! να βάι εμέν, ρίζα μ’] Τα δάκρυ͜α μ’ στάζ’νε σ’ άψιμον, [ρίζα μ’! όι, όι] και τα τσιλίδι͜α βζήνω [νέι, εχ! να βάι εμέν, ρίζα μου]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αραευτήν | αναζητητή, κάποιον να με γυρέψει | aramak | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| βζήνω | σβήνω | ||
| γιόξαμ’ | ή μήπως | yoksa+μη | |
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρίπ’ | μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο | garip/ġarīb | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όλια | όλα | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| στάζ’νε | στάζουνε | ||
| τρώγ’νε | τρώνε | ||
| τσιλίδι͜α | πυρωμένα κάρβουνα εστίας |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αραευτήν | αναζητητή, κάποιον να με γυρέψει | aramak | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| βζήνω | σβήνω | ||
| γιόξαμ’ | ή μήπως | yoksa+μη | |
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρίπ’ | μοναχικό, ορφανό, εξαθλιωμένο | garip/ġarīb | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όλια | όλα | ||
| όντες | όταν | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| στάζ’νε | στάζουνε | ||
| τρώγ’νε | τρώνε | ||
| τσιλίδι͜α | πυρωμένα κάρβουνα εστίας |
¹ ακούγεται να λέει βζήνω πιθ. εκ παραδρομής
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 