Έλα κάθκα σα γόνατα μ’

Έλα κάθκα σα γόνατα μ’
ας πλέκω τα μαλλία σ’
Να ’φτάγ’ ατα πεντάφυλλα
και σύρ’ ατα σ’ ωμία σ’

Έλα κάθκα σα γόνατα μ’,
έλα κάθκα σο γιάνι μ’
’Μορφάδα σ’ -ις- κανείται σε,
μ’ αλείφκεσαι πογιάν -ι

Έλα κάθκα σα γόνατα μ’,
εντροπα̤ρία μ’ είσαι
Εγώ τη μάνα σ’ είπ’ ατο
την άδειαν να δί’ σε