Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εποίκες με, αρνόπο μου, ’κ’ επορώ να κοιμούμαι Κρού’νε σο νου μ’ τ’ ομματόπα σ’, πάω να παλαλούμαι Πάμε, πουλόπο μ’, πάμε, για τ’ εσέναν θα χάμαι Αν ίσως λέγω ψέματα, πουλί μ’, ανάθεμά με! Παρχάρ’ αέρα εφύσεσεν κάποθεν τέλια-τέλια Κορτσόπο μ’, τα φιλέματα σ’ γλυκέα κι άμον μέλια Και μα την Παναΐα, λέγω την αληθείαν «Τσ̌αχπούν’» εξέγκαν τ’ όνομα μ’ σ’ εσόν την γειτονίαν Κορτσόπον, τα στομόχ̌ειλα σ’ αρ’ όντες καλατσ̌εύ’νε Κρού’νε μαχ̌αίρι͜α δίστομα, εμέναν τογραεύ’νε Και μα την Παναΐα, λέγω την αληθείαν «Τσ̌αχπούν’» εξέγκαν τ’ όνομα μ’ σ’ εσόν την γειτονίαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εξέγκαν | έβγαλαν | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| εφύσεσεν | φύσηξε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύ’νε | ομιλούν, συνομιλούν, συζητούν | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| κάποθεν | από κάπου | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| κορτσόπο | κοριτσάκι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κρού’νε | χτυπούν | κρούω | |
| κρού’νε σο νου μ’ | έρχονται στο νου μου/στη σκέψη μου | κρούω | |
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| τέλια | σύρματα, χορδές μουσικού οργάνου | tel | |
| τέλια-τέλια | κυματιστά | ||
| τογραεύ’νε | κομματιάζουν | doğramak | |
| τσ̌αχπούν’ | τσαχπίνη, μπερμπάντη | çapkın | |
| φιλέματα | φιλιά | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| εξέγκαν | έβγαλαν | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| εφύσεσεν | φύσηξε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καλατσ̌εύ’νε | ομιλούν, συνομιλούν, συζητούν | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| κάποθεν | από κάπου | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| κορτσόπο | κοριτσάκι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κρού’νε | χτυπούν | κρούω | |
| κρού’νε σο νου μ’ | έρχονται στο νου μου/στη σκέψη μου | κρούω | |
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
| τέλια | σύρματα, χορδές μουσικού οργάνου | tel | |
| τέλια-τέλια | κυματιστά | ||
| τογραεύ’νε | κομματιάζουν | doğramak | |
| τσ̌αχπούν’ | τσαχπίνη, μπερμπάντη | çapkın | |
| φιλέματα | φιλιά | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 