Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Για τ’ εσέναν σην φυλακήν, [λελεύω σε!] για τ’ εσέν σο χαπίς -ι [ντό να ’ίνουμαι;/ποδεδίζω σε!] Τα σίδερα ση γούλα μ’ είν’ [λελεύω σε!] κι ο νους ι-μ’ έν’ οπίσ’ -ι [να λελεύω σε!] Αρνόπο μ’, επουσ̌μάνεψα [ν’ αηλί εμέν!] και -ν- ασ’ τ’ εγεννεπλάστα [ντό να ’ίνουμαι;] Τον κόσμον ικρι͜άχ εποίκα [λελεύω σε!] κι ατέναν ενερι͜άστα [ντο να ’ίνουμαι;] Σεβνταλής όντες αρρωσταίν’ [ν’ αηλί εμέν!] σο γιάν’ ατ’ ξάι μη πάτε [ντό να ’ίνουμαι;/να λελεύω σε!] Αφήστε͜ ατον ας υποφέρ’, [λελεύω σε!] ας πάει ψοφά και χάται [ν’ αηλί εμέν!/ντό θα ’ίνουμαι;] Τον σεβνταλήν τον άνθρωπον, [ν’ αηλί εμέν!] μάνα, πολλά λυπούμαι [ντό να ’ίνουμαι;] Εδέβεν σο κιφαλόπο μ’ [ν’ αηλί εμέν!] ’κι αφήν’ με να κοιμούμαι [ντό να ’ίνουμαι;]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ασ’ | από | ||
| ατέναν | αυτήν | ||
| αφήν’ | αφήνει | ||
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εγεννεπλάστα | γεννοπλάστηκα, γεννήθηκα | ||
| εδέβεν | πήγε, διάβηκε, διέσχισε, ξεπέρασε | διαβαίνω | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έν’ | είναι | ||
| ενερι͜άστα | σιχάθηκα | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| επουσ̌μάνεψα | μετάνιωσα | pişman olmak<paşmān | |
| ικρι͜άχ | αποστροφή, απέχθεια, αηδία | ikrah/ikrāh | |
| ικρι͜άχ εποίκα | (εκφ.) αηδίασα | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιφαλόπο | κεφαλάκι | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| λυπούμαι | λυπάμαι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξάι | καθόλου | ||
| όντες | όταν | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σεβνταλήν | ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο | sevdalı | |
| σεβνταλής | ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος | sevdalı | |
| χαπίς | φυλακή | hapis/ḥabs | |
| χάται | χάνεται |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ασ’ | από | ||
| ατέναν | αυτήν | ||
| αφήν’ | αφήνει | ||
| γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| εγεννεπλάστα | γεννοπλάστηκα, γεννήθηκα | ||
| εδέβεν | πήγε, διάβηκε, διέσχισε, ξεπέρασε | διαβαίνω | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έν’ | είναι | ||
| ενερι͜άστα | σιχάθηκα | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| επουσ̌μάνεψα | μετάνιωσα | pişman olmak<paşmān | |
| ικρι͜άχ | αποστροφή, απέχθεια, αηδία | ikrah/ikrāh | |
| ικρι͜άχ εποίκα | (εκφ.) αηδίασα | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κιφαλόπο | κεφαλάκι | ||
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| λυπούμαι | λυπάμαι | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξάι | καθόλου | ||
| όντες | όταν | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| σεβνταλήν | ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο | sevdalı | |
| σεβνταλής | ερωτοχτυπημένος, ερωτευμένος | sevdalı | |
| χαπίς | φυλακή | hapis/ḥabs | |
| χάται | χάνεται |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 