
Στιχουργοί: Ανέστης Μωυσής
Συνθέτες: Ανέστης Μωυσής
Το σόι μ’ και η καπιλέ μ’ καλοέρ’ και ποπάδες Εγώ τίναν ομοίασα, αγαπώ τοι νυφάδες; Κορίτσ’, σο κρεβάτ’ ντο κείσαι να ρούζ’ και να τσακούται Εσύ τιδέν να μη παθάντς, άντρας ι-σ’ να σκοτούται Νύχταν ημέρα λάσκουμαι, αρ’ οξ̌ουκέσ’ ’κι μένω Σουμά σα ξημερώματα ας σ’ εγκαλόπα εβγαίνω Επαρακάλ’νεν κι έλεεν «Γουρπάν’ ι-σ’ μη φιλείς με Θα μεθείς, θα τραγωδείς ατο, σον κύρη μ’ παραδί͜εις με Μεθείς και τραγωδείς ατο, σον κύρη μ’ παραδί͜εις με» ♫ Το ρακίν πίν’ ατο οι πεκιάρ’, πίν’ α’ κι οι παντρεμένοι Πίν’ ατο και οι σεβνταλήδες ντο είν’ άμον εμέν -ι Τον σεβνταλήν τον άνθρωπον μη λέτε καλημέρα Ατός ’κι ’ξέρ’ πότε νυχτών’ και πότε έν’ ημέρα Νασάν εκείνεν τη μάνα που έχ̌’ πολλά παιδία Τυλίουνταν σην γούλαν ατ’ς άμον κωσσούς πουλία Θεέ μ’, το τσουροπέγαδο σ’ καμίαν μη τσουρούται Να έρ’ται πίν’ τ’ εμόν τ’ αρνίν, ατό να μη λιγούται
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατός | αυτός | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γούλαν | λαιμό | gula | |
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| εγκαλόπα | αγκαλιές | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκείνεν | εκείνη | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| επαρακάλ’νεν | παρακαλούσε | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| καλοέρ’ | καλόγεροι | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| καπιλέ | οικογένεια, φυλή | kabile/ḳabīle | |
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κωσσούς | κλώσσας | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λιγούται | επιθυμεί κτ σφοδρά, χάνει τις αισθήσεις του/της, λιποθυμά | ||
| μεθείς | μεθάς | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| νυφάδες | νύφες | ||
| νυχτών’ | νυχτώνει | ||
| ομοίασα | έμοιασα | ||
| οξ̌ουκέσ’ | έξω εκεί πέρα | ||
| παθάντς | παθαίνεις | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παραδί͜εις | παραδίνεις, καταδίδεις | ||
| πεκιάρ’ | (γεν. αιτ. ενικ.) εργένη, (ονομ. πληθ.) εργένηδες | bekâr/bekār | |
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ποπάδες | παπάδες | ||
| ρακίν | αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī | |
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| σεβνταλήδες | ερωτοχτυπημένοι, ερωτευμένοι | sevdalı | |
| σεβνταλήν | ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο | sevdalı | |
| σκοτούται | σκοτώνεται | ||
| σουμά | κοντά | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τίναν | ποιον/α | ||
| τοι | τους/τις | ||
| τραγωδείς | τραγουδάς | ||
| τσακούται | σπάει | ||
| τσουροπέγαδο | βρύση που δεν τρέχει άλλο νερό, αποξηραμένη πηγή νερού | σειρώ + πεγάδιν | |
| τσουρούται | στεγνώνει, στραγγίζεται | σειρώ=εκκενώνω, αδειάζω | |
| τυλίουνταν | τυλίγονται | ||
| φιλείς | φιλάς |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατός | αυτός | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γούλαν | λαιμό | gula | |
| γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| εγκαλόπα | αγκαλιές | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκείνεν | εκείνη | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| επαρακάλ’νεν | παρακαλούσε | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| καλοέρ’ | καλόγεροι | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| καπιλέ | οικογένεια, φυλή | kabile/ḳabīle | |
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κωσσούς | κλώσσας | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λιγούται | επιθυμεί κτ σφοδρά, χάνει τις αισθήσεις του/της, λιποθυμά | ||
| μεθείς | μεθάς | ||
| νασάν | χαρά σε | ||
| νυφάδες | νύφες | ||
| νυχτών’ | νυχτώνει | ||
| ομοίασα | έμοιασα | ||
| οξ̌ουκέσ’ | έξω εκεί πέρα | ||
| παθάντς | παθαίνεις | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παραδί͜εις | παραδίνεις, καταδίδεις | ||
| πεκιάρ’ | (γεν. αιτ. ενικ.) εργένη, (ονομ. πληθ.) εργένηδες | bekâr/bekār | |
| πίν’ | πίνω/ει | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ποπάδες | παπάδες | ||
| ρακίν | αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων | rakı/ˁaraḳī | |
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| σεβνταλήδες | ερωτοχτυπημένοι, ερωτευμένοι | sevdalı | |
| σεβνταλήν | ερωτοχτυπημένο, ερωτευμένο | sevdalı | |
| σκοτούται | σκοτώνεται | ||
| σουμά | κοντά | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τίναν | ποιον/α | ||
| τοι | τους/τις | ||
| τραγωδείς | τραγουδάς | ||
| τσακούται | σπάει | ||
| τσουροπέγαδο | βρύση που δεν τρέχει άλλο νερό, αποξηραμένη πηγή νερού | σειρώ + πεγάδιν | |
| τσουρούται | στεγνώνει, στραγγίζεται | σειρώ=εκκενώνω, αδειάζω | |
| τυλίουνταν | τυλίγονται | ||
| φιλείς | φιλάς |

