Είσαι άμον λουλουδόπον

Τα χ̌ειλόπα σ’ να χορτάζω ’κ’ επορώ
Εσύ είσαι, πουλόπο μ’,
τη ψ̌ης ι-μ’ το κλαδόπον
Αδαπέσ’ σο καρδόπο μ’
για τ’ εσέν έχω τόπον

Είσαι άμον λουλουδόπον,
εσύ, μικρόν κορτσόπον
Για τ’ εσέν παλαλούμαι,
’κ’ επορώ να κοιμούμαι

Τα φιλέματα σ’ γλυκέα, νε πουλί μ’!
Τα χ̌είλι͜α σ’ μερακλία,
κόκκινα͜ άμον φωτία,
Κάφ’νε άμον τσιλίδι͜α,
πουλί μ’, τ’ εσά τα χ̌είλι͜α

Είσαι άμον λουλουδόπον,
εσύ, μικρόν κορτσόπον
Για τ’ εσέν παλαλούμαι,
’κ’ επορώ να κοιμούμαι

Τα χ̌ειλόπα σ’ να χορτάζω ’κ’ επορώ
Εσέν όντες φιλώ
σον ουρανόν πετώ
Χ̌αίρουμαι σην εγκάλια σ’
με τ’ έμορφα τα κάλλι͜α σ’

Είσαι άμον λουλουδόπον,
εσύ, μικρόν κορτσόπον
Για τ’ εσέν παλαλούμαι,
’κ’ επορώ να κοιμούμαι