Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εσύ είσαι τ’ εμόν η ψ̌η, αν χάνω σε θα χάμαι! Έλα -ν- ο κόσμος μ’ εγροικά το σεβνταλούκ’ ντ’ ευτάμε Αν θέλτς, πουλί μ’, πάντα να ζω και πάντα να ελέπ’ς με Με το γλυκύν την καλατσ̌ή σ’ τ’ εμόν είσαι να λες με Σο καρδόπο μ’ εφύτρωσεν έναν τρανόν γεράν -ι Ας σην ημέραν ντ’ εσέβα μετ’ εσέν ση σεβντάν-ι Εγώ το κορίτσ’ ντ’ αγαπώ, εκείνον π’ αγαπά με Ατό για τ’ εμέν αποθάν’, εγώ για τ’ ατό χάμαι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γεράν | πληγή, τραύμα | yara | |
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| εγροικά | καταλαβαίνει | ||
| ελέπ’ς | βλέπεις | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εσέβα | μπήκα | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| θέλτς | θέλεις | ||
| καλατσ̌ή | ομιλία, συνομιλία, συζήτηση | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αποθάν’ | πεθαίνει | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| γεράν | πληγή, τραύμα | yara | |
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| εγροικά | καταλαβαίνει | ||
| ελέπ’ς | βλέπεις | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εσέβα | μπήκα | ||
| ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
| θέλτς | θέλεις | ||
| καλατσ̌ή | ομιλία, συνομιλία, συζήτηση | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 