Πουλί μ’, εσύ ό,τι θελτς

Πουλί μ’, εσύ ό,τι θέλτς
το χατίρι σ’ θ’ ευτάγω
Για τ’ εσέν δίγω την ψ̌η μ’
σον Άδην αν θέλτς πάγω

Έναν θέλω απ’ εσέν
μη χαλάντς την καρδία μ’
Τρανόν ως τον ουρανόν
έν’ για τ’ εσέν η σεβντά μ’

Ποίος είσαι εσύ, πουλόπο μ’,
και φωτά͜εις όπου κι αν πας;
Η καρδία μ’ έν’ σα χ̌έρι͜α σ’
ό,τι θέλτς ατέν ευτάς

Να είχα δύο καρδίας
ξαν εσέν θ’ εγάπανα
Αν είχα και δύο ψ̌όπα
εσέν ξαν θα επαίρ’να