.
.
Ονέρ’τα και μουράτι͜α

Τα δα̤κρόπα μ’ λιμνία

Τα δα̤κρόπα μ’ λιμνία
fullscreen
Μίαν κι άλλο ν’ ας έκουα
να λες με -ν- «αγαπώ σε»
Εικόνισμαν θ’ εποίν’να σε,
γιαβρί μ’, να προσ̌κυνώ σε

Όθεν σα στράτας πορπατώ,
τα δα̤κρόπα μ’ λιμνία
Ομοι͜άζω άμον τσ̌αναβάρ’
απέσ’ σην ερημίαν

Ο ήλι͜ον όντες ’πιδιαβαίν’,
τερώ τη γην και κλαίω
Αν σ̌κίεται και παίρ’ ’μέναν
ξαν, τ’ όνεμα σ’ θα λέγω
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
γιαβρίμωρό, μικρό, παιδί yavru
δα̤κρόπα(υποκορ.) δάκρυα
έκουαάκουγα
εποίν’ναέκανα, έφτιαχνα ποιέω-ῶ
μίανμια φορά
μίαν κι άλλοάλλη μια φορά
ξανπάλι, ξανά
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όνεμαόνομα
όντεςόταν
παίρ’παίρνω/ει
’πιδιαβαίν’φεύγω/ει, αφήνω/ει πίσω, προσπερνώ/ά, ξεπερνώ/ά από + διαβαίνω
πορπατώπερπατάω
σ̌κίεταισκίζεται
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τερώκοιτώ
τσ̌αναβάρ’θηρίο, τέρας, μτφ. παλληκάρι canavar/cānāver
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απέσ’μέσα
γιαβρίμωρό, μικρό, παιδί yavru
δα̤κρόπα(υποκορ.) δάκρυα
έκουαάκουγα
εποίν’ναέκανα, έφτιαχνα ποιέω-ῶ
μίανμια φορά
μίαν κι άλλοάλλη μια φορά
ξανπάλι, ξανά
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όνεμαόνομα
όντεςόταν
παίρ’παίρνω/ει
’πιδιαβαίν’φεύγω/ει, αφήνω/ει πίσω, προσπερνώ/ά, ξεπερνώ/ά από + διαβαίνω
πορπατώπερπατάω
σ̌κίεταισκίζεται
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τερώκοιτώ
τσ̌αναβάρ’θηρίο, τέρας, μτφ. παλληκάρι canavar/cānāver
Τα δα̤κρόπα μ’ λιμνία

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost