
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ν’ αηλί εμέν τον ορφανόν αρ’ τον αμουρατσούζην Να είχα και να εφίλ’να σε σ’ ένα μέρος ισούζ-ιν [Και] Τ’ ομμάτι͜α μ’ εσκοτείνεψαν τ’ έμπρι͜α μ’ δείσαν εκόπεν Τη μάναν ατ’ς αναθεμά ατέν εμέν ’κ’ εδώκεν Ν’ αηλί τη μαυρομάναν ατ’ που έχ̌’ τον ξενιτέαν Καίεται το καρδόπον ατ’ και ’ίνεται μανέαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αμουρατσούζην | αυτός που έχει ανεκπλήρωτες επιθυμίες/στόχους, μτφ. άμοιρος | muratsız | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατέν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| εδώκεν | έδωσε | ||
| εκόπεν | κόπηκε | ||
| έμπρι͜α | μπροστά | ἐμπρός | |
| εσκοτείνεψαν | σκοτείνιασαν | ||
| εφίλ’να | φιλούσα | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ισούζ | ερημικό, απομονωμένο | ıssız | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καίεται | καίγεται | ||
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| μανέαν | καπνιά, μαυρισμένος/η/ο από καπνιά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξενιτέαν | ξενιτεμένο | ||
| ομμάτι͜α | μάτια |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αμουρατσούζην | αυτός που έχει ανεκπλήρωτες επιθυμίες/στόχους, μτφ. άμοιρος | muratsız | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατέν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| εδώκεν | έδωσε | ||
| εκόπεν | κόπηκε | ||
| έμπρι͜α | μπροστά | ἐμπρός | |
| εσκοτείνεψαν | σκοτείνιασαν | ||
| εφίλ’να | φιλούσα | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ισούζ | ερημικό, απομονωμένο | ıssız | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καίεται | καίγεται | ||
| καρδόπον | καρδούλα | ||
| μανέαν | καπνιά, μαυρισμένος/η/ο από καπνιά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξενιτέαν | ξενιτεμένο | ||
| ομμάτι͜α | μάτια |

