
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Πολλά είπανε για τ’ εμέν, θαρρώ θα λέν’ ακόμα και πολεμούνε με την ψ̌ην [βάι!] να βάλ’νε με σο χώμαν [Και] Ντό έν’ αούτο το κακόν; Ντό έν’ αούτ’ το χάλι; Μαύρον μαλλίν ’κι θα ’βρήκω [βάι] απάν’ σο μαξιλάριν [Και] Ν’ αηλί εμέν, μανίτσα μο’, το καρδόπο μ’ εκάεν Αρ’ άμον το Καράκαπαν [βάι] χ̌ι͜ονόπον εσ̌κεπάεν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| αούτο | αυτό/ή | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| βάλ’νε | βάλουν | ||
| ’βρήκω | (ευρήκω) βρίσκω | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσ̌κεπάεν | σκεπάστηκε | ||
| Καράκαπαν | ονομασία βουνού στην σημ. Τουρκία, στα ανατολικά όρια της Άνω Ματσούκας και με υψόμετρο 2,4 χλμ | Karakaban< kara (=μαύρο) + kaban (կաբան=κορυφή, απότομος λόφος) | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| χ̌ι͜ονόπον | χιονάκι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| αούτο | αυτό/ή | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| βάλ’νε | βάλουν | ||
| ’βρήκω | (ευρήκω) βρίσκω | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσ̌κεπάεν | σκεπάστηκε | ||
| Καράκαπαν | ονομασία βουνού στην σημ. Τουρκία, στα ανατολικά όρια της Άνω Ματσούκας και με υψόμετρο 2,4 χλμ | Karakaban< kara (=μαύρο) + kaban (կաբան=κορυφή, απότομος λόφος) | |
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| χ̌ι͜ονόπον | χιονάκι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |

