Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’· τρώγω -ν- αΐκα χάλια! Αρ’ έρθες ασπαρέλωτον ερρούξες σην εγκάλια μ’ Τα χ̌ερόπα μ’ ερρίγασαν σου παρχαρί’ την δείσαν Αφκά σο σπαρελόπο σου να έσαν κι εχουλείσαν Χαμέλυνον το σ̌κέπαγμα σ’ κι άλλαξον την πορπάτι͜α σ’ Ελέπ’νε και ζελεύ’νε σε, πουλόπο μ’, οι δι͜αβάτες Εμορφάδας ’κι σύρκεται, εγάπη σ’ ’κι τελείται Άψιμον και βρούλαν πιάν’ ας σο μέρος ντο κείται
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αΐκα | τέτοια/ες | ||
| άλλαξον | (προστ.) άλλαξε | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ασπαρέλωτον | αυτό που είναι χωρίς σπαρέλι (γυναικείο στηθόδεσμο), συνεκδ. γυμνόστηθη | ||
| αφκά | κάτω | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βρούλαν | φλόγα | brûler | |
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| εγάπη | αγάπη | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| εμορφάδας | (ον. πληθ.) ομορφιές ή (γεν. ενικ.) ομορφιάς | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| ερρίγασαν | κρύωσαν | ῥιγέω-ῶ | |
| ερρούξες | έπεσες | ||
| έσαν | ήταν | ||
| εχουλείσαν | ζεσταίνονταν, θερμαίνονταν | ||
| ζελεύ’νε | ζηλεύουν | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| όνερο | όνειρο | ||
| παρχαρί’ | θερινού βοσκότοπου (παρχαριού) | ||
| πιάν’ | πιάνει | ||
| πορπάτι͜α | περπατησιά | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σπαρελόπο | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| σύρκεται | τραβιέται, αντέχεται | ||
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| χαμέλυνον | χαμήλωσε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αΐκα | τέτοια/ες | ||
| άλλαξον | (προστ.) άλλαξε | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ασπαρέλωτον | αυτό που είναι χωρίς σπαρέλι (γυναικείο στηθόδεσμο), συνεκδ. γυμνόστηθη | ||
| αφκά | κάτω | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| βρούλαν | φλόγα | brûler | |
| δείσαν | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| εγάπη | αγάπη | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| εμορφάδας | (ον. πληθ.) ομορφιές ή (γεν. ενικ.) ομορφιάς | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| ερρίγασαν | κρύωσαν | ῥιγέω-ῶ | |
| ερρούξες | έπεσες | ||
| έσαν | ήταν | ||
| εχουλείσαν | ζεσταίνονταν, θερμαίνονταν | ||
| ζελεύ’νε | ζηλεύουν | ||
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| όνερο | όνειρο | ||
| παρχαρί’ | θερινού βοσκότοπου (παρχαριού) | ||
| πιάν’ | πιάνει | ||
| πορπάτι͜α | περπατησιά | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σπαρελόπο | μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους | spalliera | |
| σύρκεται | τραβιέται, αντέχεται | ||
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| χ̌ερόπα | χεράκια | ||
| χαμέλυνον | χαμήλωσε |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 