
Στιχουργοί: Πόλιος Παπαγιαννίδης
Συνθέτες: Πόλιος Παπαγιαννίδης
Εκεί πέρα σα λιβάδι͜α η τρυγόνα, η κορώνα πάει θερίζ’ χρυσά χορτάρι͜α, η τρυγόνα, η κορώνα Οξωπίσ’ φορεί τ’ ορτάρι͜α, η τρυγόνα, η κορώνα και μαραίν’ τα παλληκάρι͜α, η τρυγόνα, η κορώνα Με τ’ ογδόντα καγανέας η τρυγόνα, η κορώνα το λιβάδ’ απάν’ εξέγκεν η τρυγόνα, η κορώνα Σα σεράντα τα τενίμι͜α η τρυγόνα, η κορώνα το χορτάρ’ θεμών’ εποίκεν η τρυγόνα, η κορώνα Πάει ομάλια, ευτάει καγκέλια η τρυγόνα, η κορώνα Τα φιλέματα τ’ς είν’ μέλια η τρυγόνα, η κορώνα Κλώσ̌κεται άμον ανεμίδα η τρυγόνα, η κορώνα με τ’ ομμάτι͜α μ’ ατέν είδα η τρυγόνα, η κορώνα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανεμίδα | ανέμη, κάθετος ιστός ή και πλάγιος για να τυλίγεται το νήμα, παλιότερα ξύλινος και περιστρεφόμενος μτφ. αεικίνητος άνθρωπος | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| ατέν | αυτήν | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εξέγκεν | έβγαλε | ||
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| θεμών’ | θημωνιά, σωρός από θερισμένα σπαρτά ή άλλα φυτά και ειδικότερα ο δεμένος | ||
| καγανέας | δρεπανιές | ||
| καγκέλια | ελικοειδείς δρόμοι | ||
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| κορώνα | (ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη | κορώνη | |
| λιβάδ’ | λιβάδι | ||
| ομάλια | ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ) | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οξωπίσ’ | πίσω, αντίστροφα | ||
| ορτάρι͜α | μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| σεράντα | σαράντα | ||
| τενίμι͜α | φορές, γύρες, παρτίδες, πήγαινε-έλα | dönüm | |
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φιλέματα | φιλιά | ||
| χορτάρ’ | χορτάρι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανεμίδα | ανέμη, κάθετος ιστός ή και πλάγιος για να τυλίγεται το νήμα, παλιότερα ξύλινος και περιστρεφόμενος μτφ. αεικίνητος άνθρωπος | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| ατέν | αυτήν | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εξέγκεν | έβγαλε | ||
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| θεμών’ | θημωνιά, σωρός από θερισμένα σπαρτά ή άλλα φυτά και ειδικότερα ο δεμένος | ||
| καγανέας | δρεπανιές | ||
| καγκέλια | ελικοειδείς δρόμοι | ||
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| κορώνα | (ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη | κορώνη | |
| λιβάδ’ | λιβάδι | ||
| ομάλια | ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ) | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| οξωπίσ’ | πίσω, αντίστροφα | ||
| ορτάρι͜α | μάλλινες κάλτσες | ἀορτήρ | |
| σεράντα | σαράντα | ||
| τενίμι͜α | φορές, γύρες, παρτίδες, πήγαινε-έλα | dönüm | |
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φιλέματα | φιλιά | ||
| χορτάρ’ | χορτάρι |

