Στιχουργοί: Μάκης Αθανασιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τίμα τη μάνα και τον κύρ’ και Χάρον μη φοάσαι Όντες παίρτς την ευχ̌ήν ατουν [μικρόν αρνί μ’] ήσυχος θα κοιμάσαι Ζωήν ας ση ζωήν ατουν, ατείν’ εσέν εδώκαν Ση ψ̌ην και σο κορμίν ατουν [μικρόν αρνί μ’] χ̌ίλι͜α μαχ̌αίρι͜α εντώκαν Κι όντες θα έρ’ται κάποτε τη παστονί’ η ώρα Εσύ ντο πρέπ’ και ιεύ’ να ευτάς, [μικρόν αρνί μ’] μ’ ευτάει ατο η χώρα Θυμέθ’ ντο είσαι άνθρωπος κι απ’ ατουνούς πλασμένος Αν ’κειάν ευτάς το χρέος ι-σ’, [μικρόν αρνί μ’] θα είσαι ευτυχισμένος
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατουν | τους | ||
| ατουνούς | αυτούς | ||
| εδώκαν | έδωσαν | ||
| εντώκαν | χτύπησαν | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| θυμέθ’ | (προστ.) θυμήσου | ||
| ιεύ’ | ταιριάζει | uymak | |
| ’κειάν | εκεί πάνω | ||
| κύρ’ | πατέρα | ||
| όντες | όταν | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| φοάσαι | φοβάσαι | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατείν’ | αυτοί | ||
| ατουν | τους | ||
| ατουνούς | αυτούς | ||
| εδώκαν | έδωσαν | ||
| εντώκαν | χτύπησαν | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| θυμέθ’ | (προστ.) θυμήσου | ||
| ιεύ’ | ταιριάζει | uymak | |
| ’κειάν | εκεί πάνω | ||
| κύρ’ | πατέρα | ||
| όντες | όταν | ||
| παίρτς | παίρνεις | ||
| πρέπ’ | ταιριάζει/ω | ||
| φοάσαι | φοβάσαι | ||
| χώρα | οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 