.
.
Κάποτε στον Πόντο

Ξανθόν κορίτσ’

Ξανθόν κορίτσ’
fullscreen
Χαράς ζωήν έν’ σο παρχάρ’,
τ’ αρνία εγνεφίζ’νε
Ξυπνά¹ και το ξανθόν κορίτσ’,
τα τσ̌ιτσ̌έκια -ν- ανθίζ’νε

Τα στράτας τώρα δεν¹ γελούν,
τα ραχ̌ία φωτάζ’νε
Τα παλληκάρι͜α σον παρχάρ’
κλαίγ’νε κι αναστέναζ’νε

Και το κορτσόπον το ξανθόν,
τίνος χατίρ’ θ’ ευτάει;
Αφήν’ οπίσ’ και τον παρχάρ’,
σα ξένα φεύ’ και πάει

Χρόνια δι͜αβαίν’νε και καιροί,
πικρόν η ξενιτεία
Κλώσ̌κεται το ξανθόν κορίτσ’
με άντραν και παιδία
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ανθίζ’νεανθίζουν
αφήν’αφήνει
δι͜αβαίν’νε(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν διαβαίνω
εγνεφίζ’νεξυπνούν
έν’είναι
ευτάεικάνει, φτιάχνει εὐθειάζω
κλαίγ’νεκλαίνε
κλώσ̌κεταιγυρίζει, επιστρέφει
κορτσόπονκοριτσάκι
οπίσ’πίσω
παιδίαπαιδιά
παρχάρ’ορεινός τόπος θερινής βοσκής
ραχ̌ίαράχες, βουνά
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τίνοςποιού;
τσ̌ιτσ̌έκιαλουλούδια çiçek
φεύ’φεύγει
φωτάζ’νεφωτίζουν, λάμπουν
χατίρ’χάρη, σεβασμός, υπόληψη hatır/ḫāṭir
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ανθίζ’νεανθίζουν
αφήν’αφήνει
δι͜αβαίν’νε(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν διαβαίνω
εγνεφίζ’νεξυπνούν
έν’είναι
ευτάεικάνει, φτιάχνει εὐθειάζω
κλαίγ’νεκλαίνε
κλώσ̌κεταιγυρίζει, επιστρέφει
κορτσόπονκοριτσάκι
οπίσ’πίσω
παιδίαπαιδιά
παρχάρ’ορεινός τόπος θερινής βοσκής
ραχ̌ίαράχες, βουνά
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τίνοςποιού;
τσ̌ιτσ̌έκιαλουλούδια çiçek
φεύ’φεύγει
φωτάζ’νεφωτίζουν, λάμπουν
χατίρ’χάρη, σεβασμός, υπόληψη hatır/ḫāṭir
Ξανθόν κορίτσ’
Σημειώσεις
¹ «ξυπνά» και «δεν», αποδόσεις στην νεοελληνική των πιο ορθών «εγνεφίζ’/’γνεφίζ’» και «’κι»

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost