.
.
Κάποτε στον Πόντο

Η άλωση του Πόντου

Η άλωση του Πόντου
fullscreen
Ο Τοπάλ-Οσμάν χωρία
καίει και ρημάζ’
Ο ελληνισμός του Πόντου
κλαίει κι αναστενάζ’
[Αναστενάζ’!]

Σπάζ’νε κορτσόπα, νυφάδες
και μωρά
Παίρ’νε τα υπάρχοντα τουν
και όλια τουν τα ζωντανά/ζα
[τα ζωντανά!]

Τραπεζούντιοι, Κερασούντιοι
και Σαντέτ’
Εσέβανε σα παπόρι͜α
όλεν το μιλέτ’
[Ξαν/Βάι! το μιλέτ’!]

Σην Ελλάδαν και -ν- εχπάσταν
ούλ’ μαζί
Και -ν- ο ρημαγμένον Πόντον
σην ψ̌η ατουν θα ζει
[Πάντα θα ζει!]
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ατουντους
εσέβανεμπήκανε
εχπάσταναναχώρησαν, κίνησαν για
ζαζώα
κορτσόπακοριτσάκια
μιλέτ’φυλή, έθνος millet
νυφάδεςνύφες
ξανπάλι, ξανά
όλενόλη/ο, ολόκληρη/ο
όλιαόλα
ούλ’όλοι
παίρ’νεπαίρνουν
παπόρι͜αβαπόρια, καράβια vapore
Σαντέτ’οι έχοντες καταγωγή από την Σάντα
σπάζ’νεσφάζουνε
τουντους
χωρίαχωριά
ψ̌ηψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ατουντους
εσέβανεμπήκανε
εχπάσταναναχώρησαν, κίνησαν για
ζαζώα
κορτσόπακοριτσάκια
μιλέτ’φυλή, έθνος millet
νυφάδεςνύφες
ξανπάλι, ξανά
όλενόλη/ο, ολόκληρη/ο
όλιαόλα
ούλ’όλοι
παίρ’νεπαίρνουν
παπόρι͜αβαπόρια, καράβια vapore
Σαντέτ’οι έχοντες καταγωγή από την Σάντα
σπάζ’νεσφάζουνε
τουντους
χωρίαχωριά
ψ̌ηψυχή
Η άλωση του Πόντου

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost