.
.
Πόντος-Καύκασος-Ελλάδα

Η άνοιξη

Η άνοιξη
fullscreen
Έρ’ται ένας καιρός
’κ’ επορείς να κοιμάσαι
’Γνεφί͜εις και τα πουλόπα
πρωί-πρωί αφουκράσαι

Σ’ οσπίτι σ’ χ̌ελιδόνι͜α
πετούνε σα μπαλκόνι͜α
Παντού κέσ’ τραγωδίας
ας σ’ έμορφα λαλίας

Η άνοιξη, η άνοιξη,
νύφε στεφανωμέντσα
άμον δεκαεξάχρονον
κορτσόπον στολισμέντσα

Έρ’ται ένας καιρός
όλα ση γην αλλάζ’νε
Ο ήλον τον κόσμον χουλέν’
κι όλα ση γην φωτάζ’νε

Τρανύν’νε τα χορτάρι͜α,
σ̌κεπάζ’νε τα λιθάρι͜α
Σα φύλλα, σα κλαδόπα
πετούνε τα πουλόπα

Η άνοιξη, η άνοιξη,
νύφε στεφανωμέντσα
άμον δεκαεξάχρονον
κορτσόπον στολισμέντσα

Έρ’ται ένας καιρός
που όλα πρασινίζ’νε
Ραχ̌ία και λιβάδι͜α
και λουλουδόπα ανθίζ’νε

Τα ημέρας τρανύν’νε,
τα παραθύρι͜α ανοί’νε
Παντού κέσ’ ευωδίας,
παντού χαράς λαλίας

Η άνοιξη, η άνοιξη,
νύφε στεφανωμέντσα
άμον δεκαεξάχρονον
κορτσόπον στολισμέντσα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αλλάζ’νεαλλάζουν
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανθίζ’νεανθίζουν
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
αφουκράσαιαφουγκράζεσαι
’γνεφί͜ειςξυπνάς
έμορφαόμορφα
επορείςμπορείς
έρ’ταιέρχεται
ευωδίαςευωδίες
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
κλαδόπακλαδάκια
κορτσόπονκοριτσάκι
λαλίαςλαλιές, φωνές, (γεν. ενικού) φωνής
λιθάρι͜αλιθάρια, πέτρες
λουλουδόπαλουλουδάκια
νύφενύφη
οσπίτισπίτι hospitium<hospes
πουλόπαπουλάκια
πρασινίζ’νεπρασινίζουν
ραχ̌ίαράχες, βουνά
σ̌κεπάζ’νεσκεπάζουν
στεφανωμέντσαστεφανωμένη
στολισμέντσαστολισμένη
τραγωδίαςτραγούδια
τρανύν’νεμεγαλώνουν, αναθρέφουν τρανόω-ῶ
φωτάζ’νεφωτίζουν, λάμπουν
χουλέν’ζεσταίνει, θερμαίνει
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αλλάζ’νεαλλάζουν
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανθίζ’νεανθίζουν
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
αφουκράσαιαφουγκράζεσαι
’γνεφί͜ειςξυπνάς
έμορφαόμορφα
επορείςμπορείς
έρ’ταιέρχεται
ευωδίαςευωδίες
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κέσ’προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
κλαδόπακλαδάκια
κορτσόπονκοριτσάκι
λαλίαςλαλιές, φωνές, (γεν. ενικού) φωνής
λιθάρι͜αλιθάρια, πέτρες
λουλουδόπαλουλουδάκια
νύφενύφη
οσπίτισπίτι hospitium<hospes
πουλόπαπουλάκια
πρασινίζ’νεπρασινίζουν
ραχ̌ίαράχες, βουνά
σ̌κεπάζ’νεσκεπάζουν
στεφανωμέντσαστεφανωμένη
στολισμέντσαστολισμένη
τραγωδίαςτραγούδια
τρανύν’νεμεγαλώνουν, αναθρέφουν τρανόω-ῶ
φωτάζ’νεφωτίζουν, λάμπουν
χουλέν’ζεσταίνει, θερμαίνει
Η άνοιξη

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost