.
.
Χρήστος Παπαδόπουλος

Το σεράντα εφτά (’47)

Το σεράντα εφτά (’47)
fullscreen
Μανίτσα μ’, εγώ θυμούμαι
το σεράντα εφτά¹
Χρόνι͜α άσ̌κεμα εδεβήναμ’
και πολλά πικρά

Συγγενός τον συγγενόν,
αδελφός τον αδελφόν
Τ’ έναν τ’ άλλον εσκοτούνταν
Βάι! Τρανόν κακόν!

Μάνα, πολλά παλληκάρα̤
’κ’ είχαν τυχερόν
Σον κόσμον απάν’ να ζούνε
’κ’ είχαν μερτικόν

Συγγενός τον συγγενόν,
αδελφός τον αδελφόν
Τ’ έναν τ’ άλλον εσκοτούνταν
Βάι! Τρανόν κακόν!

Όλα̤ νέικα τα παιδία
ντ’ εσκοτώθανε
Σο Γεντί-Κουλέ ταφία
εγομώθανε

Συγγενός τον συγγενόν,
αδελφός τον αδελφόν
Τ’ έναν τ’ άλλον εσκοτούνταν
Βάι! Τρανόν κακόν!
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
απάν’πάνω
άσ̌κεμαάσχημα
εγομώθανεγεμίσανε, βούρκωσαν, κόμπιασαν
εδεβήναμ’(για τόπο) περνούσαμε, διασχίζαμε (για χρόνο) περνούσαμε διαβαίνω
εσκοτούντανσκοτώνονταν
εσκοτώθανεσκοτώθηκαν
θυμούμαιθυμάμαι
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
νέικανεαρά, νεανικά
παιδίαπαιδιά
παλληκάρα̤παλληκάρια παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σεράντασαράντα
συγγενόςσυγγενής
ταφίατάφοι, το νεκροταφείο
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
απάν’πάνω
άσ̌κεμαάσχημα
εγομώθανεγεμίσανε, βούρκωσαν, κόμπιασαν
εδεβήναμ’(για τόπο) περνούσαμε, διασχίζαμε (για χρόνο) περνούσαμε διαβαίνω
εσκοτούντανσκοτώνονταν
εσκοτώθανεσκοτώθηκαν
θυμούμαιθυμάμαι
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
νέικανεαρά, νεανικά
παιδίαπαιδιά
παλληκάρα̤παλληκάρια παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σεράντασαράντα
συγγενόςσυγγενής
ταφίατάφοι, το νεκροταφείο
Το σεράντα εφτά (’47)
Σημειώσεις
¹ Αναφέρεται στο έτος 1947 και τα γεγονότα του Ελληνικού Εμφύλιου Πολέμου

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost