Να δοξάζω τον Θεόν

Να δοξάζω τον Θεόν
ντο επλάστα πόντιος
Λυριτζ̌ής και τραγωδι͜άνος,
πόντιος και μασκαρι͜άνος

Ντ’ έμορφον έν’ η ζωή
όντες είν’ ανθρώπ’ καλοί
Ας ζούμε / είμες αγαπημέν’,
αδά κανείς ’κι απομέν’

Έλα, έμπα σο χορόν
απάν’ σην καϊτέν τ’ εμόν
Χόρεψον κι εμέναν τέρεν,
η ψ̌η μ’ άψιμον επέρεν

Ντ’ έμορφον έν’ η ζωή
όντες είν’ ανθρώπ’ καλοί
Ας ζούμε / είμες αγαπημέν’,
αδά κανείς ’κι απομέν’

Άστρα μη θυμώνετε,
για τ’ εμένα μη λέτεν
Τραγωδώ για την εγάπη μ’,
’κι κοιμούμαι σο κρεβάτι μ’

Ντ’ έμορφον έν’ η ζωή
όντες είν’ ανθρώπ’ καλοί
Ας ζούμε / είμες αγαπημέν’,
αδά κανείς ’κι απομέν’

Εσύ, τ’ όραμαν τ’ εμόν,
εσύ, το μονάκριβο μ’
Ση ζωή μ’ εποίκα τάμαν,
οι δύος να ζούμ’ εντάμαν

Ντ’ έμορφον έν’ η ζωή
όντες είν’ ανθρώπ’ καλοί
Ας ζούμε / είμες αγαπημέν’,
αδά κανείς ’κι απομέν’