Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τη θάλασσας το νερόν αλυκόν έν’ αλυκόν Τη κουτσ̌ής το φίλεμαν σον πεκιάρ’ έν’ γιατρικόν Κορτσόπον, τίνος είσαι; μήλον κόκκινον είσαι Παχ̌υμένον κι έμορφον, μασεματικόν είσαι Άσπρεσσα άμον το χ̌ι͜όν’, κόκκινος άμον χρυσόν Άγγελος θα ’ίνουμαι θα παίρω την ψ̌ην τ’ εσόν Τα πόρτας ι-σ’ τα ξύλα έτερα είν’, έτερα Τον Θεό σ’ αν αγαπάς, κόρ’, πάμε σ’ εμέτερα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αλυκόν | αλμυρό/ή | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άσπρεσσα | άσπρη | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έτερα | διαφορετικά, αλλιώς, άλλα | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουτσ̌ής | κόρης | ||
| μασεματικόν | αυτό που είναι για μάσημα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| παχ̌υμένον | παχυμένο, καλοθρεμμένο, παχύ, τροφαντό | ||
| πεκιάρ’ | (γεν. αιτ. ενικ.) εργένη, (ονομ. πληθ.) εργένηδες | bekâr/bekār | |
| πόρτας | (ονομ.πληθ.) πόρτες | porta | |
| τίνος | ποιού; | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χ̌ι͜όν’ | χιόνι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αλυκόν | αλμυρό/ή | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άσπρεσσα | άσπρη | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμέτερα | δικά μας | ἡμέτερος | |
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έτερα | διαφορετικά, αλλιώς, άλλα | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουτσ̌ής | κόρης | ||
| μασεματικόν | αυτό που είναι για μάσημα | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| παχ̌υμένον | παχυμένο, καλοθρεμμένο, παχύ, τροφαντό | ||
| πεκιάρ’ | (γεν. αιτ. ενικ.) εργένη, (ονομ. πληθ.) εργένηδες | bekâr/bekār | |
| πόρτας | (ονομ.πληθ.) πόρτες | porta | |
| τίνος | ποιού; | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χ̌ι͜όν’ | χιόνι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 