Τα μάγουλα σ’ να βόσκουμαι

Σύρον απάν’ ι-σ’ το παλτόν,
αρνί μ’, μη παίρ’-τ- σε ο κρύον
Ελέπω τα δουλείας ι-σ’
και γίνουμαι θερίον

Ση κρεβατί’ σ’ το γιάν’ καικά,
σα ποδάρι͜α σ’ μερέαν
ολίγον τόπον ποίσον με,
χ̌έρας γεννημασέαν

Τα μάγουλα σ’ να βόσκουμαι,
τα χ̌είλι͜α σ’ να βουκούμαι
Ση κρεβατί’ σ’ το γιάν’ καικά
να στρώνω και κοιμούμαι