
Στιχουργοί: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Άνοιξην, τρυγονίτσα μου, να έμ’νε εγώ σο γιάνι σ’ Πατώ τα ασπρολίθαρι͜α να ευρήκω εγώ τ’ ιχνάρι σ’ Εχ̌ι͜όντσεν κι εκαπάτεψεν απάν’ κέσ’ σα ραχ̌όπα Τ’ αρνί μ’ έν’ πάντα άνοιξην ανθεί τα τσ̌ιτσ̌εκόπα Θεοί κι αγγέλ’ ’ζωφράφ’σανε, πουλί μ’, τ’ εσά τα κάλλι͜α Εγκάλια σ’ τσ̌ιτσ̌ι͜ακότοπον σκουντουλίζ’ τα λιβάδι͜α Απέσ’ σ’ ορμάνι͜α λάσκουμαι θα εβγαίνω σα παρχάρι͜α Θα ’φτάγω στρώμαν τσ̌ιτσ̌εκλίν για να κείμες εντάμαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγγέλ’ | (ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| γιάνι | πλάι, πλευρό | yan | |
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εκαπάτεψεν | σκέπασε, κάλυψε, έκλεισε κπ/κτ σε κτ | kapatmak | |
| έμ’νε | ήμουν | ||
| έν’ | είναι | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| ευρήκω | βρίσκω | ||
| εχ̌ι͜όντσεν | χιόνισε | ||
| ’ζωφράφ’σανε | (εζωγράφ'σανε) ζωγράφισαν | ||
| ιχνάρι | χνάρι, ίχνος | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| κείμες | κειτόμαστε, ξαπλώνουμε | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| ραχ̌όπα | ραχούλες, βουνά | ||
| σκουντουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
| τρυγονίτσα | (υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ̌ιτσ̌εκλίν | ανθισμένο, γεμάτο άνθη, ανθηρό | çiçekli | |
| τσ̌ιτσ̌εκόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| τσ̌ιτσ̌ι͜ακότοπον | ανθισμένος τόπος, λουλουδένιος τόπος | ||
| ’φτάγω | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγγέλ’ | (ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| γιάνι | πλάι, πλευρό | yan | |
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εκαπάτεψεν | σκέπασε, κάλυψε, έκλεισε κπ/κτ σε κτ | kapatmak | |
| έμ’νε | ήμουν | ||
| έν’ | είναι | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| ευρήκω | βρίσκω | ||
| εχ̌ι͜όντσεν | χιόνισε | ||
| ’ζωφράφ’σανε | (εζωγράφ'σανε) ζωγράφισαν | ||
| ιχνάρι | χνάρι, ίχνος | ||
| κάλλι͜α | κάλλη | ||
| κείμες | κειτόμαστε, ξαπλώνουμε | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| ραχ̌όπα | ραχούλες, βουνά | ||
| σκουντουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
| τρυγονίτσα | (υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| τσ̌ιτσ̌εκλίν | ανθισμένο, γεμάτο άνθη, ανθηρό | çiçekli | |
| τσ̌ιτσ̌εκόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| τσ̌ιτσ̌ι͜ακότοπον | ανθισμένος τόπος, λουλουδένιος τόπος | ||
| ’φτάγω | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω |

