
Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’, [γιαρ (x4)!/γιαρ (x3) τσ̌άνουμ, γιαρ (x2)!] σον ύπνον ντο ’κοιμούμ’νε! [Μα την Παναΐαν λέω!] Εγώ εσέν, εσύ εμέν [γιαρ (x4)!/γιαρ (x3) τσ̌άνουμ, γιαρ (x2)!] πασ̌κείμ’ ’κι αροθυμούμε; [Μα την Παναΐαν λέω!] Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’, [γιαρ (x4)!/γιαρ (x3) τσ̌άνουμ, γιαρ (x2)!] κι ας σην χαρά μ’ εκούιξα! [Μα την Παναΐαν λέω!] Έτρεξα να πιάνω σε, [γιαρ (x4)!/γιαρ (x3) τσ̌άνουμ, γιαρ (x2)!] κι ας σο κρεβάτ’ ερρούξα! [Μα την Παναΐαν λέω!] Απόψ’ είδα σε σ’ όνερο μ’, [γιαρ (x4)!/γιαρ (x3) τσ̌άνουμ, γιαρ (x2)!] ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν! [Μα την Παναΐαν λέω!] Είδα σε -ν- ασπαρέλωτον, [γιαρ (x4)!/γιαρ (x3) τσ̌άνουμ, γιαρ (x2)!] ερρούξες σην εγκάλια μ’ [Μα την Παναΐαν λέω!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αροθυμούμε | νοσταλγούμε | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ασπαρέλωτον | αυτό που είναι χωρίς σπαρέλι (γυναικείο στηθόδεσμο), συνεκδ. γυμνόστηθη | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εκούιξα | φώναξα, λάλησα, κάλεσα κπ ονομαστικά | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| ερρούξα | έπεσα | ||
| ερρούξες | έπεσες | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κοιμούμ’νε | (εκοιμούμ’νε) κοιμόμουν | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όνερο | όνειρο | ||
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αροθυμούμε | νοσταλγούμε | ||
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ασπαρέλωτον | αυτό που είναι χωρίς σπαρέλι (γυναικείο στηθόδεσμο), συνεκδ. γυμνόστηθη | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εκούιξα | φώναξα, λάλησα, κάλεσα κπ ονομαστικά | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| ερρούξα | έπεσα | ||
| ερρούξες | έπεσες | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κοιμούμ’νε | (εκοιμούμ’νε) κοιμόμουν | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όνερο | όνειρο | ||
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān |

