Στιχουργοί: Κυριάκος Ιωακειμίδης
Συνθέτες: Κυριάκος Ιωακειμίδης
Όι! Ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί, μικρίκον και σεβνταλίν! Τ’ αρνόπο μ’ όντες ’κ’ ελέπω σο δρανίν ατ’ς κοντοστέκω Λύεται -ν- άμον σ̌εκέρ’ σ’ ομματόπα μ’ όντες παίρ’ Έμορφος, ψιλογιανέσσα κι ο πρόσωπον φωταχτέρ’ Μάνα, μάνα, για τ’ εμέν πέει ατεν ας πάει δι͜αβαίν’ Αροθυμία τ’ς θα χάται σην οτάν όθεν κοιμάται Χάταλον και σεβνταλίν Όι! Ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί! Μάνα, άλλο ’κι ταγιανίζω μικρίκον θα γυναικίζω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γυναικίζω | βρίσκω γυναίκα, νυμφεύομαι | ||
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| δρανίν | φεγγίτης, άνω μέρος στέγης, οριζόντια στέγη σπιτιού | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοντοστέκω | κοντοστέκομαι, διστάζω | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| μικρίκον | μικρούλης/α/ικο | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| οτάν | δωμάτιο | oda | |
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| σεβνταλίν | ερωτοχτυπημένη/ο, ερωτευμένη/ο, ερωτικό | sevdalı | |
| σ̌εκέρ’ | ζάχαρη, γλυκό/ά | şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.) | |
| ταγιανίζω | αντέχω, βαστάω, υπομένω | dayanmak | |
| φωταχτέρ’ | απαστράπτον, λαμπερό, μτφ. όμορφο | ||
| χάται | χάνεται | ||
| χάταλον | μωρό, παιδί | ἀταλός | |
| ψιλογιανέσσα | λεπτοκαμωμένη | ψιλός+γένος |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| γυναικίζω | βρίσκω γυναίκα, νυμφεύομαι | ||
| δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
| δρανίν | φεγγίτης, άνω μέρος στέγης, οριζόντια στέγη σπιτιού | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοντοστέκω | κοντοστέκομαι, διστάζω | ||
| λύεται | λιώνει | ||
| μικρίκον | μικρούλης/α/ικο | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| οτάν | δωμάτιο | oda | |
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| πέει | (προστ.) πες | ||
| σεβνταλίν | ερωτοχτυπημένη/ο, ερωτευμένη/ο, ερωτικό | sevdalı | |
| σ̌εκέρ’ | ζάχαρη, γλυκό/ά | şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.) | |
| ταγιανίζω | αντέχω, βαστάω, υπομένω | dayanmak | |
| φωταχτέρ’ | απαστράπτον, λαμπερό, μτφ. όμορφο | ||
| χάται | χάνεται | ||
| χάταλον | μωρό, παιδί | ἀταλός | |
| ψιλογιανέσσα | λεπτοκαμωμένη | ψιλός+γένος |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 