
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ανάθεμα την τύχη μ’ τ’ έρημον, ανάθεμα τ’ ιχπάρι μ’ [Και] Πολλά γραμμένα έσανε [ν’ αηλί εμέναν-ι] [Ωφ!] σο ξερόν το κιφάλι μ’ [έι] [Και] Με τσοι καμέντς θα λάσκουμαι και με τσοι γεραλήδες [έλα-ι] [Και] Π’ εκάγανε ας τα βάρσανα -νι [Ωφ!] εγέντανε βερεμλήδες [-ν- έλα -ι] [Ωφ!] Όνταν ευτάγω «αχ» και ξαν «βαχ» τα ραχ̌ι͜ά κι όλια σείουν [-ν- έλα-ι] [Και] Τα δάκρυ͜α μ’ ’κχ̌ύγουν σ’ άψιμον και τα τσιλίδι͜α βζήνω [νέι] [Εχ! Να βάι εμέν ρίζα μ’!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| βάρσανα | βάσανα | ||
| βερεμλήδες | φυματικοί, χτικιάρηδες, ασθενικοί, αρρωστιάρηδες | veremli | |
| βζήνω | σβήνω | ||
| γεραλήδες | πληγωμένοι, τραυματισμένοι | yaralı | |
| εγέντανε | έγιναν | ||
| εκάγανε | κάηκαν | ||
| έσανε | ήταν | ||
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ιχπάρι | τύχη | ikbal/iḳbāl με παραφθορά του λ σε ρ | |
| καμέντς | καμένους | ||
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| ’κχ̌ύγουν | εκχύνοτναι, χύνονται, εκρέουν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όλια | όλα | ||
| όνταν | όταν | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| σείουν | σείονται | ||
| τσιλίδι͜α | πυρωμένα κάρβουνα εστίας | ||
| τσοι | τους/τις |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| βάρσανα | βάσανα | ||
| βερεμλήδες | φυματικοί, χτικιάρηδες, ασθενικοί, αρρωστιάρηδες | veremli | |
| βζήνω | σβήνω | ||
| γεραλήδες | πληγωμένοι, τραυματισμένοι | yaralı | |
| εγέντανε | έγιναν | ||
| εκάγανε | κάηκαν | ||
| έσανε | ήταν | ||
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ιχπάρι | τύχη | ikbal/iḳbāl με παραφθορά του λ σε ρ | |
| καμέντς | καμένους | ||
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| ’κχ̌ύγουν | εκχύνοτναι, χύνονται, εκρέουν | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όλια | όλα | ||
| όνταν | όταν | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
| σείουν | σείονται | ||
| τσιλίδι͜α | πυρωμένα κάρβουνα εστίας | ||
| τσοι | τους/τις |

