Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ν’ αηλί εμέν, νε μανίτσα μ’, άλλο ’κ’ είδα -ν- αΐκον Εύρα το κρεβάτ’ εύκαιρον το μαξιλάρ’ καρίπ’κον Πάμε το πουλόπο μ’, πάμε! Για τ’ εσέν ψοφώ και χάμαι Για τ’ εσέν σην Παναΐαν έταξα δύο κερία Ν’ αηλί εμέν, νε μανίτσα μ’, η καρδία μ’ εκάεν Άμον και το Καράκαπαν χ̌ι͜ονόπον¹ εσ̌κεπάεν Πάμε το πουλόπο μ’, πάμε! Για τ’ εσέν ψοφώ και χάμαι Για τ’ εσέν σην Παναΐαν έταξα δύο κερία Κλάψον με, μάνα, κλάψον με! Σα καρίπ’κα επέμ’να Σ’ αποψινόν και ση βραδήν το τσόλ’ ι-μ’ ενεμένα Πάμε το πουλόπο μ’, πάμε! Για τ’ εσέν ψοφώ και χάμαι Για τ’ εσέν σην Παναΐαν έταξα δύο κερία
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| βραδήν | βράδυ | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| ενεμένα | περίμενα, ανέμενα | ||
| επέμ’να | απόμεινα | ||
| εσ̌κεπάεν | σκεπάστηκε | ||
| εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| Καράκαπαν | ονομασία βουνού στην σημ. Τουρκία, στα ανατολικά όρια της Άνω Ματσούκας και με υψόμετρο 2,4 χλμ | Karakaban< kara (=μαύρο) + kaban (կաբան=κορυφή, απότομος λόφος) | |
| καρίπ’κα | μοναχικά, ερημικά | garip/ġarīb | |
| καρίπ’κον | ξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο | garip/ġarīb | |
| κερία | κεριά | κηρός | |
| κλάψον | (προστ.) κλάψε | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| χ̌ι͜ονόπον | χιονάκι | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| βραδήν | βράδυ | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| ενεμένα | περίμενα, ανέμενα | ||
| επέμ’να | απόμεινα | ||
| εσ̌κεπάεν | σκεπάστηκε | ||
| εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| Καράκαπαν | ονομασία βουνού στην σημ. Τουρκία, στα ανατολικά όρια της Άνω Ματσούκας και με υψόμετρο 2,4 χλμ | Karakaban< kara (=μαύρο) + kaban (կաբան=κορυφή, απότομος λόφος) | |
| καρίπ’κα | μοναχικά, ερημικά | garip/ġarīb | |
| καρίπ’κον | ξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο | garip/ġarīb | |
| κερία | κεριά | κηρός | |
| κλάψον | (προστ.) κλάψε | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| χ̌ι͜ονόπον | χιονάκι | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω |
¹ Ακούγεται πιθ. εκ παραδρομής να τραγουδάει «σον τόπον»
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 