
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Άψιμον έν’ κι εβγάλ’ καπνόν, καρδίαν κι εβγάλ’ πόνον [Βάι] Ο φέγγον έχ̌’ τον ουρανόν, εγώ εσέναν μόνον Τρώει ο λύκον την κερβάνα κι όλιον το καλόν το χτήνον [Και] Πόσα βραδά̤ς εμόνασες εμέν τον Κωνσταντίνον; Δεξι͜ά βάλλω τ’ εγκόλπιο μ’, ζεβρι͜ά βάλλω την ώραν Αφήστεν με, νε παιδία, να πάω σην τρυγόνα μ’ Τρώει ο λύκον, τρώει ο λύκον τη Σαντέτ’σσας το μικρίκον Ατό έτον πολλά έμορφον και πολλά ατσ̌αΐπ’κον [Και] Ν’ αηλί εμέν τον ορφανόν καν’νάν σον κόσμον ’κι έχω [Βάι] Θα τρώει με ο λύκον σο ραχ̌ίν αραευτήν πα ’κ’ έχω Τρώει ο λύκον την κερβάνα κι όλιον το καλόν το χτήνον [Και] Πόσα βραδά̤ς εμόνασες εμέν τον Κωνσταντίνον;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αραευτήν | αναζητητή, κάποιον να με γυρέψει | aramak | |
| ατσ̌αΐπ’κον | περίεργο, εκκεντρικό, προκλητικό | acayip/ʿacāʾib | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| βάλλω | βάζω | ||
| εβγάλ’ | βγάλει | ||
| εγκόλπιο | φυλαχτό που κρεμιέται στο λαιμό και φτάνει περίπου στο μέσο του στήθους | ||
| εμόνασες | φιλοξένησες για διανυκτέρευση | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| έτον | ήταν | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ζεβρι͜ά | αριστερά | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| κερβάνα | η αγελάδα που προπορεύεται της αγέλης | kervan/kārbān=καραβάνι | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μικρίκον | μικρούλης/α/ικο | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| χτήνον | αγελάδα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αραευτήν | αναζητητή, κάποιον να με γυρέψει | aramak | |
| ατσ̌αΐπ’κον | περίεργο, εκκεντρικό, προκλητικό | acayip/ʿacāʾib | |
| άψιμον | φωτιά | ||
| βάλλω | βάζω | ||
| εβγάλ’ | βγάλει | ||
| εγκόλπιο | φυλαχτό που κρεμιέται στο λαιμό και φτάνει περίπου στο μέσο του στήθους | ||
| εμόνασες | φιλοξένησες για διανυκτέρευση | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| έτον | ήταν | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ζεβρι͜ά | αριστερά | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| κερβάνα | η αγελάδα που προπορεύεται της αγέλης | kervan/kārbān=καραβάνι | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μικρίκον | μικρούλης/α/ικο | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| χτήνον | αγελάδα |

