Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
[Και] Δύναμην δος με, Εσύ Θεέ μ’, [Όι, όι, εσύ Θεέ μ’! Βάι, ν’ αηλί εμέν!] [και] χαρά δος σο καρδόπο μ’ [Όι, όι αμάν, αμάν] [και] χαρά δος σο καρδόπο μ’ [Όι, όι, όι, όι] [Και -ν-] Εγώ πολλά επόνεσα [Όι, όι, επόνεσα! Βάι, ν’ αηλί εμέν!] [και] μη γονατί͜εις το ψ̌όπο μ’ [Όι, όι αμάν, αμάν] [και] μη γονατί͜εις το ψ̌όπο μ’ [Όι, όι, όι, όι] [Και -ν-] Η θάλασσαν όντες βοά [Όι, όι, όντες βοά! Βάι, ν’ αηλί εμέν!] και κρούει σα θαλασσάκρι͜α [Βάι! Βάι, ν’ αηλί εμέν!] [ωχ!] και κρούει σα θαλασσάκρι͜α [Όι, όι, όι, όι] [Και] Σο νου μ’ όνερα¹ έρχουνταν, [Όι, όι και -ν- έρχουνταν! Βάι, ν’ αηλί εμέν! [και] σ’ ομμάτι͜α μ’ μαύρα δάκρυ͜α [Όι, όι αμάν, αμάν] [Και] σ’ ομμάτι͜α μ’ μαύρα δάκρυ͜α [Όι, όι, όι, όι] [Και] Θάψον, καρδόπο μ’, τη χαρά σ’, [Όι, όι και τη χαρά σ’! Βάι ν’ αηλί εμέν] [ωχ!] θάψον και τα μουράτι͜α σ’ [Βάι! Βάι, ν’ αηλί εμέν!] [και] θάψον και τα μουράτι͜α σ’ [Όι, όι, όι, όι] [Και -ν-] Όνερον έτον η χαρά σ’, [Όι, όι και -ν- η χαρά σ’! Βάι, ν’ αηλί εμέν!] [και] χαρά έσαν τα δάκρυ͜α σ’ [Βάι! Βάι ν’ αηλί εμέν!] [και] χαρά έσαν τα δάκρυ͜α σ’ [Όι, όι, όι, όι]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| γονατί͜εις | γονατίζεις | ||
| δος | δώσε | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| έσαν | ήταν | ||
| έτον | ήταν | ||
| θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
| θάψον | (προστ.) θάψε | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όνερα | (ορθ. ονέρ’τα) όνειρα | ||
| όνερον | όνειρο | ||
| όντες | όταν | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| γονατί͜εις | γονατίζεις | ||
| δος | δώσε | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| έσαν | ήταν | ||
| έτον | ήταν | ||
| θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
| θάψον | (προστ.) θάψε | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| όνερα | (ορθ. ονέρ’τα) όνειρα | ||
| όνερον | όνειρο | ||
| όντες | όταν | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
¹ Ορθ. χρήση του «ονέρ’τα» στην ποντιακή
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 